The countdown continues! Deze week de nummers 40 tot en met 31 en ik merkte bij het maken van de lijst dat hoe dichter bij de top 10 komt hoe moeilijker het wordt om de volgorde van de titels te bepalen.

Er zijn van die films die een diepe indruk weten te maken en dit is er zo eentje. Het waargebeurde verhaal over een editor van het franse Elle, Jean-Dominique Bauby (Mathieu Amalric), die door een ongeluk totaal verlamd raakt en alleen nog communiceren door met z’n oog te knipperen is verwoestend, maar ook inspirerend. Met dat ene oog heeft hij namelijk een heel boek geschreven, dat ik na het zien van de film meteen kocht. [Mijn recensie]

Wat Hearts of Darkness: A Filmmaker’s Apocalypse was voor Francis Ford Coppola’s Apocalypse now, is Burden of Dreams voor Werner Herzog’s Fitzcarraldo. De film Fitzcarraldo is er eentje die tegenwoordig niet zo snel meer gemaakt zou worden. In ieder geval niet op de manier waarop regisseur Werner Herzog dit deed. De film zelf gaat over een man die een schip over een berg wil trekken, maar Herzog wilde dit ook daadwerkelijk doen. De productie van de film was extreem moeilijk en daar gaat deze documentaire over. Acteurs verlieten de set, er waren grote ruzies tussen Herzog en Klaus Kinski en oorlog in het gebied bedreigden de opnames. Dat waren slechts enkele van de problemen en Burden of Dreams legt dat allemaal op de gevoelige plaat vast. [Mijn recensie]

William Friedkin maakte met Sorcerer zijn versie van het verhaal over een gevaarlijke tocht van vrachtwagens gevuld met explosieven, maar zelf heb ik de voorkeur voor deze versie van regisseur Henri-Georges Clouzot. Er wordt meer tijd besteed aan het leren kennen van de karakters en de reis zelf, waarbij de minste trilling de vrachtwagens kan laten exploderen. Plus een einde zoals je die niet vaak ziet. [Mijn recensie]

Ik ben een groot fan van Hitchcock’s werk en dit is één van m’n favorieten. Natuurlijk niet alleen vanwege die klassieke scene in de douche, maar ook voor het feit dat Hitchcock een gewaagde keuze maakte door de hoofdpersoon halverwege de film te veranderen. Daarnaast ziet de film er prachtig uit en zet Anthony Perkins met zijn vertolking van Norman Bates een personage neer die een blijvende indruk op de filmgeschiedenis heeft gemaakt. [Mijn recensie]

Het komt niet veel voor dat een remake beter is dan het origineel, maar Martin Scorcese’s versie van het Chinese Infernal Affairs lukt dit wel. Een strakker verhaal en fantastisch acteerwerk van onder andere Matt Damon, Leonardo DiCaprio en Jack Nicholson maken dit een adembenemende misdaadthriller.

Naar mijn mening de beste actiefilm van de afgelopen jaren (The Raid 2 vond ik tegenvallen). Een film die aanvoelt als een videogame wat in dit geval een compliment is. De actie is keihard en vernieuwend. [Mijn recensie]

Het aantal romantische komedies in deze top 100 is uiterst klein, maar dit is er eentje die niet mag missen. Het klassieke verhaal van vrienden die uiteindelijk naar elkaar toe groeien is grappig en de ondersteunende interviews aan het begin en einde hartverwarmend.

Choi Min-Sik schittert in wat velen zullen omschrijven als de ultieme wraakfilm. Deze Zuid Koreaanse productie heeft niet alleen een schokkend verhaal, maar ook vele schokkende momenten. Zo wordt er onder andere een levende octopus opgegeten en verdedigt de hoofdpersoon zich met een hamer. [Mijn recensie]

Dat er ook uit Zuid Amerika topfilms komen bewijst regisseur Fernando Meirelles met deze film. Het verhaal over hoe een aantal kinderen uit de arme favelas opgroeien in de criminaliteit is emotioneel uitputtend en geeft je een idee wat de problemen zijn die zich in de sloppenwijken van Brazilië afspelen.

M’n favoriete Ghibli film, een verhaal dat de verbeeldingswereld van kinderen prachtig weergeeft en wat mij betreft puur plezier uitstraalt. Een animatie meesterwerk.
[Mijn recensie]

Welke films heb jij gezien?

[cgview tags=top-100 size=medium lightbox=0]