Ik denk dat we over het algemeen films kijken om vermaakt te worden of om onszelf te verliezen in een andere wereld, waar of wanneer die zich ook afspeelt. We willen geraakt worden door het verhaal en de gebeurtenissen. Wanneer een film er in slaagt om dat op een diepe manier te doen dan waarderen we dat en vaak zijn het de filmklassiekers die dat weten te doen. Deze week wil ik me met de vraag op die emoties richten, meer specifiek die films die een fysieke reactie teweeg brengen, namelijk tranen. Dat kunnen tranen van het lachen zijn, van het huilen of simpelweg omdat een film je weet te overdonderen. De vraag van de week is:
Welke films wisten tranen bij je teweeg te brengen?
Deze film, Black Swan, weet me elke keer dat ik ‘m zie diep te raken. De film behoort tot m’n favorieten en het moment aan het einde waarin Natalie Portman zegt “It was perfect” somt de film voor mij helemaal op en maakt wat in me los. Niet dat ik dan hard zit te huilen, maar de pracht zorgt wel dat m’n ogen waterig worden.
De laatste keer dat ik echt moest huilen van een film was toen ik nog een kind was en E.T. voor de eerste keer zag. Ik denk dat als je de film gezien hebt waarschijnlijk wel kan raden welke scene dat is.
Welke films wisten tranen bij je teweeg te brengen?
Ik heb denk ik nog nooit zo hard en zo lang gehuild als bij The broken circle breakdown. Zittend, thuis op de bank en niet aanspreekbaar voor een half uur.
Die film ken ik niet, maar jouw reactie gelezen te hebben maakt me wel nieuwsgierig.
Verplicht kijkvoer Nostra. Epic movie!
Consider it added to my “to watch” lijst 😉
Ja, ik ook bij E.T. toen ik klein was haha. Maar nog steeds hoor. Bij die bekende scène denk ik vaak nog wel “O ja” en dan krijg ik toch weer een brok in mijn keel. Maar een film waar ik echt bij moet huilen (nog steeds) is bij The Green Mile. Dan kan ik het echt niet droog houden.
The Green Mile heb ik al een hele tijd niet gezien, maar kan me dat heel erg goed voorstellen. Had het ook moeilijk met het einde van Fruitvale Station waarbij de dochter van een overleden vader vraagt waar hij is.
Ja hoor, ook hier bij E.T. tranen met tuiten gehuild.
Kan me ook wel heel emotionele momenten herinneren tijdens het kijken naar Mar Adentro, The Champ, My Girl en Grave of the Fireflies.
Niet bij gehuild maar wel erg close: Toy Story 3, Up, Hachi en Mary and Max
Grappig om te lezen dat bijna iedereen dat met E.T. heeft gehad 🙂
Grave of the Fireflies is er inderdaad ook zo eentje. Die andere films heb ik dan weer niet gezien.
Die laatste drie zijn ook toppers die zeker wel flink wat emotionele momenten hebben. Mary and Max is zo’n film die naar mijn mening te weinig mensen gezien hebben. Waarschijnlijk omdat ze denken dat het voor een jong publiek is.
Ik moest een traantje wegpinken bij The Shawshank Redemption en Toy Story 3. En vast nog meer films waar ik nu even niet op kan komen…
Dat is ook wel een klassieker, Toy Story 3 overigens ook…knap hoe Pixar met die films een ijzersterke trilogie hebben weten te maken. Afwachten wat deel 4 wordt.