Kung Fury (2015) – Recensie

Kung Fury is een titel waar ik al geruime tijd naar uit keek. De titel is geschreven, geregisseerd door de Zweedse David Sandberg, die ook de hoofdrol speelt. Zijn idee was om een eerbetoon te maken aan de actie en politiefilms van de jaren tachtig. Met een aantal vrienden maakte hij een trailer en daarna begon hij een Kickstarter campagne om zijn film te maken. Het doel om 200.000 dollar op te halen werd al snel gehaald en met uiteindelijk meer dan 630.000 dollar begon de productie: Een film van 30 minuten die gratis online te kijken zou zijn. Na getoond te zijn op het filmfestival van Cannes is de film vanaf vandaag door iedereen te bekijken. Na nog geen dag staat de teller al op meer dan 1 miljoen views en m’n verwachting is dat dat aantal nog vele malen hoger zal worden. Het resultaat is namelijk verbluffend.

Wanneer een politieagent een kung fu master probeert te arresteren wordt zijn partner vermoord en wordt hij tegelijkertijd geraakt door bliksem en gebeten door een cobra. Hij verandert in The Chosen One, ook bekend als Kung Fury (David Sandberg), een agent in een kung fu pak die het moet opnemen tegen de criminelen in Miami. Zo vecht hij in de eerste paar minuten tegen een arcadekast die tot leven gekomen is en duurt het niet lang voordat zelfs Hitler, die ook een kung fu master blijkt te zijn, in Miami verschijnt en via de telefoon het politieburo beschiet. Het is aan Kung Fury om terug in de tijd te reizen om Hitler te stoppen. Mocht het nog niet duidelijk zijn, Kung Fury is een film die alles tot in het extreme doortrekt, met een uiterst vermakelijke film als resultaat.

Aangezien de film z’n inspiratie neemt van de jaren 80, heeft de film de look van die tijd en lijkt het vanaf een VHS band te worden afgespeeld, inclusief tracking problemen, vage kleuren en ruis, die bijdragen aan het charme van het geheel. Het grootste gedeelte van de film is opgenomen voor een “green screen” waardoor Sandberg de meest bizarre actiemomenten kan neerzetten. Zo staat hij onder andere bovenop een vliegende Lamborghini, skateboard hij op een nazi en doet hij de meest onmogelijke vechtbewegingen.

De film neemt niet alleen alle goede en slechte eigenschappen van de actiefilms van de jaren tachtig (denk aan de boze politiechef, de nieuwe partner etc.), maar ook de stijl van de tijd en mixt die samen tot een geconcentreerd half uur van puur plezier, actie en humor. Elke minuut zit vol met leuke one liners, coole actie en dingen die je, als je de jaren tachtig hebt meegemaakt, meteen zal herkennen. Een hommage aan de jaren tachtig B-films, waar ik zelfs meer van heb genoten dan Mad Max: Fury Road en dat is iets wat ik niet had verwacht. De film is hieronder gratis te bekijken.