San Andreas (2015)

Dwayne Johnson is één van die acteurs die door z’n charismatische verschijning altijd wel iets toevoegt aan de films waarin hij meespeelt. In de rampenfilm San Andreas speelt hij de hoofdrol als helikopterpiloot.

De rampenfilm is het type film waar je eigenlijk niet zozeer naar toegaat voor het verhaal, maar om spectaculaire situaties te zien waarin mensen het soms niet (en als het een hoofdpersoon is vaak wel) halen. De personages waar het in deze film om draait zijn Ray (Dwayne Johnson), zijn ex vrouw Emma (Carla Gugino), haar nieuwe vriend Daniel (Ioan Gruffudd). Ray is van plan om met zijn dochter Blake (Alexandra Daddario) op een trip te gaan, maar wanneer er een ramp gebeurt als gevolg van een aardbeving moet hij als deel van een reddingsteam aan de slag. Die aardbevingen worden voorspeld door nieuwe software van een aarbevingsexpert Lawrence (Paul Giamatti) die probeert iedereen te informeren. Wanneer Ray er achter komt dat z’n vrouw en dochter op verschillende plekken zijn die ook aarbevingsgevoelig zijn is het aan hem om ze proberen te redden.

Dat daarbij het verhaal regelmatig voorspelbaar is kan de film echter vergeven worden, want als de aardbevingen eenmaal beginnen is het één en al spektakel. Het is indrukwekkend om te zien hoe je steden ziet bewegen terwijl het landschap langzaam heen en weer golft, ook al is dit allemaal door de computer gegenereerd. Er zijn ook genoeg momenten waarin er gefocust wordt op de mensen die reageren op de verwoesting (en het soms niet overleven). De persoonlijke relaties geven de film de lijm die het allemaal bij elkaar houdt en Dwayne Johnson is de grote held die de dag zal moeten redden. San Andreas is daarmee een leuke film geworden, die voor mij precies bood wat ik verwachtte: Spannende situaties, veel prachtig gerealiseerde verwoesting en een leuke rol van Dwayne Johnson.