Deze keer in de filmsite spotlight een site die anders is. De MovieInsiders, Gudo en John, delen namelijk hun meningen over films niet via het geschreven woord, maar via hun podcast. De Filmkijker sprak met ze om meer te weten te komen over één van de weinige nederlandstalige podcasts die ik zelf ook regelmatig, met veel plezier uiteraard, luister.
Wat is de onstaansgeschiedenis van de podcast, waarom zijn jullie deze begonnen?
Gudo: We zetten praktisch na elke film een stevige boom op. Veel vrienden en kennissen, ook niet-cinefielen, vonden ons enthousiasme aanstekelijk werken. Dan zeg je ineens tegen elkaar: zou er een publiek zijn voor ons geouwehoer? Geschreven recensies vind je werkelijk overal, maar in gesproken vorm een stuk minder. Toen we begonnen, dat was in 2008, ontdekten we ook hoe spontaan deze vorm is. Natuurlijk doen we aan voorbereiding. Maar omdat je luistert naar en reageert op de ander, weet je nooit precies hoe een recensie uitpakt. En al discussiërend kan je ineens tot nieuwe inzichten komen. Je kan ons soms horen denken: hoe wil ik dit verwoorden, hoe verdedig ik mijn standpunt etcetera. Voor geschreven recensies daarentegen is ver van tevoren over elke letter zorgvuldig nagedacht.
Wat maakt de podcast uniek?
John: Uniek zou ik zelf niet zo snel zeggen. Er zijn tal van andere filmpodcasts met een vergelijkbare opzet, maar in het Nederlands…? Redelijk zeldzaam. De rubriek ‘Jee of Nee’, waarin we elkaar elke aflevering vijf stellingen en/of keuzevragen voorleggen, is sowieso uniek. Ik bedacht ik ooit eens jaren terug: elkaars meningen peilen zónder discussie. Aangezien ik zelf bijna nooit andere podcasts luister kan ik het niet met zekerheid zeggen, maar volgens mij zijn wij de enige die veel met audiofragmenten doen.
Gudo: Voldoende uniek dat de website MovieScene in ons een partner zag.
Hoeveel tijd kost het om de podcast te maken (voorbereiding/opnemen/editen)?
John: Veel! Ik ben zelf nogal perfectionistisch dus ben ik er doorgaans langer mee bezig dan misschien nodig is. Voor de recensies bedenk ik van tevoren in grote lijnen wat ik wil gaan zeggen en maak dan notities. Bij de top 5 is het meestal afhankelijk van het onderwerp. De ene keer schieten me snel een aantal opties te binnen, maar soms kan ik ook dagen bezig zijn met het zoeken naar mooie kandidaten. Het opnemen zelf duurt ongeveer net zo lang als het eindresultaat. Meestal iets langer, omdat we voor, tussen en na de opnames nog wat kletsen of nieuwe ideetjes bedenken. Met monteren ben je al gauw een halve dag zoet.
Gudo: Ik durf wel de stelling aan dat geen podcaster zo zorgvuldig knipt en plakt als wij. Tikkeltje manisch misschien. We gaan telkens opnieuw voor de best mogelijke show.
Zijn er andere podcasts die jullie inspireren/graag luisteren?
Gudo: Ik was een trouwe luisteraar van Filmspotting. Heerlijk om me tijdens een treinrit of wat huishoudelijke activiteiten te laten bijpraten over alles filmgerelateerd en om op interessante titels gewezen te worden. Ik zou liegen wanneer ik zeg dat dit geen enkele bron van inspiratie was voor MovieInsiders. Tegenwoordig luister ik minder om zo ‘clean’ mogelijk aan mijn eigen podcast te beginnen.
John: Waar ik voorheen nog sporadisch naar een andere podcast luisterde, doe ik dat nu eigenlijk niet meer. Waarom weet ik niet precies. Misschien dat de behoefte minder is, omdat je al zo veel tijd in je eigen podcast steekt. Daarnaast, door niet naar anderen te luisteren blijf ik hopelijk origineel in wat ik zeg en hoor ik niet hoe het anders of mogelijk beter kan.
Jullie houden erg van top 5 lijstjes, wat zijn jullie vijf favoriete films?
John: Tja, die vraag is te verwachten. Eigenlijk moet je dat een fanatieke filmfreak niet vragen, want dat verschilt bijna per dag. Ok, vooruit dan…deze drie zeker:
Dom za Vesanje / Time of the Gypsies (long version)
Marketa Lazarová
Untitled (beter bekend als de Almost Famous director’s cut).
Nog twee…? Dan gaan we vandaag voor:
Apocalypse now (original version)
en Seven Samurai
Gudo:
Sowieso Jaws, omdat die de filmpassie deed ontwaken.
Singin’ in the Rain is het filmische equivalent van de best werkende aspirine, of antidepresivum zo je wilt.
The Thin Red Line maakt me het meest filosofisch.
Op de atmosfeer van Mulholland Drive zal ik nooit uitgekeken raken.
En het reservegetal…ach laat ik eens heel saai voor 2001 (A Space Odyssey) gaan.
Hoeveel films kijken jullie gemiddeld per week?
John: Minstens 7, vaak wel 10 of meer.
Gudo: In elk geval minder dan John. Omdat ik wél een sociaal leven wil hebben 😉
Hebben jullie speciale filmgerelateerde objecten in huis waar je erg trots op bent?
John: Niet echt. Ik heb een Big Lebowski koffiemok en muismat die we eens wonnen met een filmquiz. Ik ben eerder trots op de podcast, de hoeveelheid films die ik heb gezien en mijn kennis.
Gudo: Ik ken iemand die bezeten is van Alien-beeldjes en dat soort zaken. Daar heb ik weinig mee. Er hangen wel mooie klassieke filmposters in huis, waaronder Casablanca, Amarcord en Les Vacances de Monsieur Hulot. Oh wacht, en een Audrey Hepburn-kamerscherm!
Hoe is de dynamiek tussen jullie twee?
John: Heerlijk. Doordat we qua smaak veelal op één lijn liggen, levert dat volgens mij juist mooie discussies op in plaats van dat we elkaar constant in de haren vliegen. Als we een keer van mening verschillen proberen we daar natuurlijk wel gebruik van te maken. We voelen en vullen elkaar goed aan, respecteren elkaars mening en hebben een zelfde gevoel voor humor.
Gudo: Kort door de bocht: John is de filmprofessor, ik de analist. Wat volgens mij werkt, is dat we allebei geen betweters zijn. We stellen ons eerder kwetsbaar op. Niks vervelender dan iemand wiens mening in beton gegoten is en alle tegenargumenten afdoet als onzin.
Lees ook:[cgview tags=filmsite-spotlight num=5 orderby=rand lightbox=0 size=120×120]
Pingback: Mijn Filmjaar: 2015 - De Filmkijker