Spinning Plates (2012)

Koken is voor mij een leuke hobby. Heerlijk om in het weekend de tijd te nemen om uit te kiezen wat voor nieuw gerecht ik ga uitproberen, rustig boodschappen doen en dan op je gemak de ingrediënten voorbereiden. Als het resultaat dan ook nog eens voortreffelijk smaakt geeft dat een heerlijk gevoel. Koken is voor sommigen echter veel meer, mensen die er hun beroep van hebben gemaakt en zelfs daarbinnen verschillende doelen nastreven. De documentaire Spinning Plates toont drie restaurants en de ideeën en dromen die er achter verscholen gaan.

Die drie restaurants verschillen enorm van elkaar. Aan de top staat Alinea dat de titel van beste restaurant in Noord-Amerika kreeg, met als chef-kok Grant Achatz. Een man die gedreven is om in alles het beste te zijn en constant aan het experimenteren is. Maar net zoals in de Netflix serie Chef’s Table wordt hier ook (net zoals bij de andere twee restaurants) gekeken naar het persoonlijke verhaal. Het belangrijkste instrument van een kok is natuurlijk z’n tong, maar Achatz krijgt te horen dat hij tongkanker heeft. Iets wat zijn carriere kan vernietigen.

Het tweede restaurant is Breitbach’s Country Dining, waarbij de maaltijden een stuk minder hoogstaand zijn, maar waarbij het juist allemaal draait om de gemeenschap. Mensen komen speciaal naar het familierestaurant, dat al meer dan 150 jaar bestaat, om elkaar te ontmoeten en waar diverse mensen als vrijwilliger bijspringen. Ook bij het verhaal over dit restaurant is er een donkere kant wanneer een grote brand (niet de eerste) het restaurant verwoest.

Het laatste restaurant is La Cocina de Gabby, die door Francisco en Gabby Martinez gerund wordt. Ze zijn het begonnen omdat Gabby zo van koken houdt, maar ondanks de passie en het harde werk draait dit Mexicaanse restaurant niet goed. Ze lopen het risico niet genoeg te verdienen, hun restaurant en hun huis kwijt te raken. Maar ze proberen alles om eten op de plank voor zichzelf en hun dochter te houden.

Het is de afwisseling tussen en verscheidenheid van restaurants dat dit zo’n boeiende documentaire maakt. Terwijl Achatz z’n eten als kunst ziet, zijn de doelen bij de andere twee heel erg anders. Door de persoonlijke verhalen en drama’s is het een film met een ziel waarbij de passie voor eten (en anderen) sterk naar voren komt. Als je van documentaire over eten houdt dan is Spinning Plates er eentje die je zou moeten zien.