Alhoewel op TV de meeste series weer van start gaan, ben ik zelf de laatste tijd veel series op Netflix aan het kijken. Het is fijn als je niet een week moet wachten om te zien wat er in de volgende aflevering gaat gebeuren (ja Penoza, ik heb het over jou). Het feit dat ik de afgelopen jaren meer films dan series keek betekent dat ik veel goede shows gemist heb, waaronder Broadchurch. Deze werd me door diverse mensen aangeraden en aangezien een seizoen maar uit acht afleveringen bestaat (korte series hebben namelijk m’n voorkeur) heb ik seizoen één er dan ook binnen no time doorheen gejaagd.
Broadchurch is de plaatsnaam van een klein dorpje aan de Engelse kust. Een stadje dat leeft van het toerisme, mensen die graag de indrukwekkende rotsen en mooie omgeving zien. Het is een relatief kleine gemeenschap waardoor veel mensen elkaar kennen. Wanneer het levenloze lichaam van de 11-jarige Danny Latimer op het strand gevonden wordt gaat er een schok door deze gemeenschap. DS (Detective Sergeant) Ellie Miller (Olivia Colman) komt net terug van haar vakantie en verwacht dat ze een promotie zal krijgen. Tot haar grote ontsteltenis blijkt er iemand van buiten Broadchurch aangetrokken te zijn, Alec Hardy (David Tennant), die het onderzoek mag leiden. Hardy is een moeilijke man, die enigszins wereldvreemd lijkt te zijn en ook maar moeilijk contact met anderen legt. Iets wat wel noodzakelijk is voor het onderzoek.
Naarmate de serie vordert komen de geheimen van bepaalde karakters bovendrijven. Soms is dat een verleden dat ze graag verborgen zouden willen houden, maar het kan ook een relatie zijn waar niemand iets van af mag weten. Wanneer op een gegeven moment ook nog eens de media hierbij betrokken raakt lopen de spanningen binnen het stadje dan ook erg snel op. De bewoners geloven alles wat er in de kranten staat (ook al is er onvoldoende onderzoek gedaan om te controleren of dat juist is) en zijn dan ook snel om bepaalde personen te veroordelen.
Alhoewel Ellie Miller en Alec Hardy de focus zijn terwijl ze onderzoek doen naar de zaak van Danny Latimer leer je in de loop van de acht afleveringen vele andere personages goed kennen. Rollen die allemaal erg sterk worden neergezet door de relatief grote cast. Je ziet de pijn en frustratie van de ouders, zus en oma van Danny, de woede van vrienden en hoe die emoties bepaalde persoonlijke relaties veranderen of kapot maken. Wat Broadchurch zo goed doet is het niet alleen focussen op het politieonderzoek, maar juist ook de menselijke kant van zo’n onderzoek en wat de impact daarvan is, zelfs op politieagenten in zo’n kleine gemeenschap. Daardoor leef je als kijker intensief mee met de gebeurtenissen.
Het verhaal bevat zoveel ontwikkelingen dat de spanning er constant inzit. Ik kon niet wachten om er achter te komen wie nu uiteindelijk verantwoordelijk was voor de dood van Danny en de ontknoping is er eentje die weet te schokken. Het is dan ook echt een serie die je wilt “bingewatchen” en het is jammer dat je het tweede seizoen (vanwege het kopen van de rechten door een ander VOD platform) niet meteen kan doorkijken.
Seizoen 1 van Broadchurch is beschikbaar via Netflix.
Briljante serie die ook bij ons er in no-time doorheen ging. Seizoen 2 is beduidend minder maar toch ook zeker wel de moeite waard.
Ja, heb afgelopen weekend seizoen 2 afgekeken en die valt inderdaad een beetje tegen. De focus is daarin simpelweg minder intens…
Pingback: De beste films en series op Netflix – Januari 2018 | De Filmkijker