Alhoewel ik in principe geen trailers meer kijk, zijn er vaak bij voorstellingen waar ik met m’n dochter naar toega trailers van films die ik niet wil zien. Wat me meestal opvalt bij die trailers is dat ze vaak nog een voiceover hebben, iets wat bij “gewone” filmtrailers eigenlijk helemaal verdwenen is.
Ik kan me nog goed herinneren hoe Don LaFontaine bekend stond om z’n stem en z’n “In a world…”, zoals bijvoorbeeld in de onderstaande trailer van Minority Report.
Wanneer je dat vergelijkt met de huidige trailers maakt dat natuurlijk een groot verschil. En alhoewel ik zelf voorstander ben van trailers zonder voiceover geeft het bekijken van zo’n oudere trailer toch een gevoel van nostalgie. Maar wat is jouw mening hierover?
Mis je de voiceovers in filmtrailers?
Ik vind voiceovers sowieso een zwaktebod in een film. Ik zal ze dus niet missen. Groetjes, Erik
Daar kan ik me wel iets bij voorstellen, het materiaal zou sterk genoeg moeten zijn om over te brengen wat er in een film gebeurt. Zoals ik al schreef is het voor mij ook wel een beetje nostalgie.
Voor mij hoeven die voice-overs niet. Een goeie trailer kan alles laten zien via beelden uit de film…
Helemaal mee eens 🙂
Haha, voordat ik je blog nog had gelezen zat ik al in m’n hoofd met “in a world..”. Het zal ongetwijfeld de meest gebruikte zin qua voice-overs zijn. 😛 Zelf mis ik het niet.
Inderdaad DE bekende tekst van LaFontaine….die film met dezelfde titel is trouwens ook wel erg leuk om te kijken.
Het was me niet eens opgevallen dat voiceovers niet meer gebruikt worden voor trailers. Ik mis het dan niet. 😉
Nee, dat is duidelijk 🙂
Ik mis ze ook niet echt. Zo af en toe kom je er nog een tegen, die dan wel of niet prettig is. Dat ligt ook aan de voiceover zelf. Morgan Freeman kan daarin weinig fout doen bij mij 🙂
Hahaha, die heeft inderdaad een prettige stem om naar te luisteren.
Ik mis de voice over evenmin maar ik probeer trailers zoveel mogelijk te vermijden. Hoe dat jij dat dan? Het vermijden van trailers? Ik bedoel, in de bioscoop ontkom je er toch ook niet aan?
Dat is heel simpel: Als ik alleen ben zet ik gewoon muziek op en hou ik m’n ogen tot het begin van de film gesloten. Als ik met anderen ben doe ik m’n vingers in m’n oren 🙂 En het maakt me niet uit hoe dat er voor anderen uitziet! 😉