London Has Fallen (2016) – Recensie

London Has Fallen is een belachelijke film. Eentje waarin zich constant situaties voordoen die ongeloofwaardig zijn of van extreme toevalligheden aan elkaar hangen. Aaron Eckhart en Gerard Butler zijn weer terug voor dit vervolg op Olympus Has Fallen als respectievelijk de president van Amerika en z’n bodyguard. Dit keer wordt niet het Witte Huis aangevallen, maar je raadt het al, Londen.

Alle wereldleiders komen naar de stad nadat de premier onverwacht is overleden. En nog voordat de ceremonie begint en iedereen nog onderweg is vinden er overal in de stad terroristische aanvallen plaats op een manier die volgens de film “jaren van tevoren gepland moet zijn”, maar in werkelijkheid totaal onrealistisch is. Als je deze film zou moeten geloven dan is heel centraal Londen overspoeld door terroristen, die op elk moment precies weten waar de diverse wereldleiders zijn en ook in staat zijn de president van Amerika steeds op te sporen.

Mike Banning (Butler) lijkt een onoverwinnelijke superbodyguard te zijn die als Rambo elke situatie de baas is en zelfs actief op zoek gaat naar problemen (op een gegeven moment besluit hij maar naar de ambassade te gaan ook al weet hij dat dit de meest voor de handliggende plek is in plaats van gewoon Londen uit te rijden). Niemand in Londen is te vertrouwen (zelfs de politie niet) en het is aan Banning om de president in veiligheid te brengen. Dit terwijl de Amerikaanse vice-president (gespeeld door Morgan Freeman) en het Engelse crisiscentrum vooral veel serieus kijken en effectief weinig praktisch doen om de twee te helpen.

 Voor een film die gemaakt is voor een budget van ongeveer 60 miljoen dollar valt de CGI erg tegen en kan je regelmatig zien dat er op dat vlak meer geld had moeten worden uitgegeven. Explosies zien er totaal niet overtuigend uit, een helicopterscêne lijkt uit een videogame gekomen te zijn en watereffecten bij een ontploffing op de Thames zien er uit alsof iemand een steentje in een bad heeft gegooid. En toch…ondanks al die punten heb ik toch kunnen genieten van London Has Fallen. De actiemomenten die er zijn, of dat nu achtervolgingen in de straten zijn of shootouts in diverse omgevingen, het wist me te entertainen. Is London Has Fallen een goede film? Nee. Heb ik er plezier aan beleeft? Ja. En dat is voor mij de basis van de score die ik een film geef.