Mijn Film Alfabet Blogathon

Na de aankondiging van deze blogathon hoort er natuurlijk ook een invulling van deze opdracht bij. Welke films/acteurs/actrices associeer ik met elke letter van het alfabet?

This is Sparta! Dé manier om een comic book tot leven te brengen is zoals Zack Snyder het hier laat zien. Een groep van 300 Spartaanse strijders nemen het op tegen een leger dat ze onmogelijk kunnen verslaan. Een film met rauwe emoties en veel testosteron.

Alhoewel dit natuurlijk een filmklassieker is, zag ik deze filmklassieker een paar jaar geleden pas voor het eerst en wat heb ik een spijt dat ik ‘m nooit eerder bekeken heb. Een science fiction film die zo goed gemaakt is en zoveel spanning heeft dat je bijna vergeet te ademen. Sigourney Weaver zet één van de sterkste vrouwelijke personages in de filmgeschiedenis neer en de Alien uit de titel is een filmmonster die iedereen herkent.
[Mijn recensie]

In mijn film alfabet kan Black Swan gewoon niet ontbreken. Het is m’n favoriete film, die dan ook op nummer één stond in m’n persoonlijk top 100. Een film die de psyche induikt van iemand die geobsedeerd is door dansen en daar het beste in zijn en de waanzin waarin dat uiteindelijk resulteert. Een film die me elke keer dat ik ‘m zie weer diep weet te raken.
[Mijn recensie]

Nog zo’n film die diepe indruk op me gemaakt heeft. Deze documentaire is visueel eigenlijk niet eens zo heel bijzonder (je ziet voornamelijk maar één man in beeld die z’n verhaal vertelt), maar de boodschap die Collapse brengt is er eentje waarvan je hoopt dat deze onjuist is, want als Michael Ruppert gelijk heeft dan ziet de toekomst er voor de jeugd zeer somber uit.
[Mijn recensie]

Het zal je misschien tijdens dit alfabet opvallen dat ik voor een aantal namen niet consequent ben (soms neem ik de letter van de voornaam, soms van de achternaam), maar het was de enige manier om deze personen allemaal op te kunnen nemen samen met bepaalde films. Denis Villeneuve is zo’n regisseur waarvan ik altijd zo snel mogelijk z’n nieuwste films moet zien. De man is verantwoordelijk voor fantastische films als Incendies, Prisoners, Enemy en Sicario. Stuk voor stuk films die uniek zijn, emotioneel veel impact hebben en je aandacht er van begin tot einde bijhouden.

Steven Spielberg heeft door de jaren heen veel indrukwekkende films gemaakt, maar deze film uit 1984 blijft toch één van m’n favorieten uit z’n filmografie. Een film die nog steeds in staat is me emotioneel te raken en die tegelijkertijd ook een bepaalde tijdsperiode perfect weet weer te geven.
[Mijn recensie]

Wat aanvankelijk begon als een film over een stel straatracers is door de jaren heen getransformeerd in een franchise die z’n roots min of meer achter zich heeft gelaten en garant staat voor veel spektakel en vermaak. Wat voor mij begon als een “guilty pleasure” is inmiddels een reeks geworden waar ik fan van ben geworden en waar ik elke keer weer uit kijk naar een nieuw deel.

Deze film stond in De Filmkijker Top 100 en is er eentje die ik nog steeds graag kijk. De harde gangsterwereld wordt door Scorcese op sprankelende wijze neergezet en de acteurs laten de top van hun kunnen zien.
[Mijn recensie]

Alhoewel ik slechts de helft van z’n films gezien heb is Hitchcock zo’n regisseur die een groot aantal topfilms op z’n naam heeft staan en niet voor niets de titel “master of suspense” kreeg. Films als Vertigo, Psycho, Rear Window en The Birds zijn titels die ik graag af en toe opnieuw bekijk.

Ik weet nog goed dat ik deze film voor de eerste keer zag op het PAC-festival, zonder er van te voren maar iets over te weten. Geen idee hebbende wat voor soort film dit was, was ik al heel snel verkocht. Een heerlijke feelgood film over de initieel onzekere band tussen een verlamde man en degene die voor hem zorgt.
[Mijn recensie]

Jake Gyllenhaal is een acteur die inmiddels heeft bewezen dat hij z’n ziel in z’n werk stopt en elke keer weer bijzondere rollen weet neer te zetten. Natuurlijk is niet elke film goed, maar als hij in een film speelt dan moet ik deze simpelweg zien.

Eén van m’n waardevolste ontdekkingen sinds ik begonnen ben met bloggen is die van de Koreaanse cinema. Koreaanse films zijn vaak anders, onvoorspelbaar en er zijn er veel van hoge kwaliteit. Favorieten als My Sassy Girl, Old Boy, No Mercy, A Dirty Carnival, The Yellow Sea, Mother en Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring zijn stuk voor stuk titels die indruk maakten.

Wat initieel begint als een zeer luchtige film over een man die verliefd wordt, verandert al snel in iets heel anders als de tweede wereldoorlog ook hen bereikt en ze terecht komen in een kamp. De vader probeert het makkelijk te maken voor z’n zoontje door hem wijs te maken dat ze meedoen aan een spel en hij moet laten zien hoe goed hij is. Hartverscheurende cinema die waarschijnlijk elke kijker wel iets doet. [Mijn recensie]

De film die inmiddels al enkele jaren een vaste tweede plek vasthoudt in m’n top 10 favoriete films. Mr. Nobody laat zien hoe het leven van een jongetje er uit had kunnen zien als hij andere keuzes gemaakt zou hebben. Een uitdagende film (verschillende alternatieven worden door elkaar getoond) die me erg aanspreekt.
[Mijn recensie]

In een lijstje zoals dit kan deze film niet ontbreken. Een prachtige liefdesbrief aan film en bioscopen.
[Mijn recensie]

Koreaanse films kwamen al eerder langs, maar deze film wilde ik er toch nog extra uithalen. Het is zo’n film die zo anders is en niet alleen een must see actiescene heeft waarin de hoofdpersoonn in een gang zich verdedigt tegen een aanval van tientallen mannen met een hamer, maar het weet de kijker ook op emotioneel vlak hard te raken.
[Mijn recensie]

Nummer drie in m’n persoonlijke top 10 favoriete films. Pulp Fiction had een grote invloed op de films die erna kwamen en wist verschillende verhaallijnen die niet chronologisch verteld werden op zinderende wijze tot één geheel te maken. Het betekende de comeback van John Travolta, de echte doorbraak van Samuel L. Jackson en de bevestiging dat Tarantino geen “one hit wonder” was.

Voor mij is Tarantino één van de meest consistente filmmakers, waarbij elke nieuwe film een must-see is die ik in de bioscoop moet hebben gezien.

Nu al één van de meest indrukwekkende films die ik dit jaar gezien heb. The Revenant is technisch en visueel prachtig, DiCaprio en Hardy sterk in hun rollen en het gevoel van overleven trekt je de film in.
[Mijn recensie]

Het is altijd een plezier om Samuel L. Jackson in een film te zien spelen. Dit is misschien naast Danny Trejo wel de meest hardwerkende acteur die elk jaar weer in een indrukwekkend aantal films te zien is. Een acteur die altijd duidelijk plezier heeft in de rollen die hij speelt.

Dit is het genre waar ik wel het meest van hou. Het concept van reizen in de tijd en de implicaties die dat kan hebben heeft me altijd gefascineerd. M’n top 10 in dat genre is hier te vinden.

Het is heerlijk als een film je weet uit te dagen, te laten nadenken. Daarom ben ik fan van een film als Donnie Darko of Enemy . Upstream Color is daar ook een voorbeeld van, waarin varkens, een muzikant en twee mensen die hun geheugen en hun geld kwijt zijn allemaal verbonden zijn aan elkaar.
[Mijn recensie]

M’n favoriete film uit 2015, het in één take opgenomen, twee uur durende meesterwerk waarin Victoria wordt gevolgd tijdens een nacht in Berlijn waar ze een groep jongens ontmoet en besluit met ze mee te gaan.
[Mijn recensie]

De meest kleurrijke persoon in deze lijst wat mij betreft. Werner Herzog is iemand die fascinerende documentaires maakt, altijd boeiend is om naar te luisteren en niet bang is om onmogelijke ideeën uit te voeren, zoals een schip uit het water halen en deze over een berg te trekken voor de film Fitzcarraldo. Wat dat met hem deed is goed te zien in de documentaire Burden of Dreams. Toen hij werd beschoten en geraakt tijdens een interview bleef hij gewoon doorgaan, hij stal een camera van z’n filmstudie en at ooit eens een schoen op. Een regisseur (maar ook acteur) die constant weet te verbazen.

Ja, ik weet het…niemand kent deze film onder de titel X-Men Origins: Deadpool, maar toen ik op IMDB zag staan dat dit de alternatieve titel was kon ik het niet laten om ‘m op deze manier toch nog in deze lijst op te nemen, want dat past perfect bij het karakter. Verder valt het aantal titels met een X erg tegen en had ik een film als X+Y nog niet gezien. Los daarvan is Deadpool echt een heerlijke superheldenfilm, die anders is dan wat je van het genre gewend bent en een rol van Ryan Reynolds die geknipt is voor hem.
[Mijn recensie]

Ik moet toegeven dat ik moeite had om voor deze letter meteen een titel te verzinnen, maar na goed nadenken kwam ik op Young Guns uit. Het is erg lang geleden sinds ik de film zag, maar ik luisterde veel naar de soundtrack van Jon Bon Jovi (is eigenlijk de enige muziek van hem waar ik veel naar heb geluisterd) en Emilio Estevez was als Billy the Kid zo’n karakter die in staat is de kijker voor zich te winnen. Ik vraag me af of ik deze film nog steeds zo goed vind, maar nu staat hij er in ieder geval op basis van sentiment.

Horrorfilms zijn nooit m’n ding geweest, maar gooi er een sausje van humor overheen en dan kan ik het plotseling wel waarderen (net zoals bij films als Tucker & Dale vs Evil, The Final Girls en Cabin in the Woods. Dat is ook het geval van Zombieland. Het karakter dat Jesse Eisenberg vertolkt weet met z´n diverse regels goed te overleven en wil naar Columbus reizen om er achter te komen of z´n ouders nog leven. Samen met een aantal andere overlevenden maken ze diverse, vaak hilarische, zaken mee.
[Mijn recensie]

Wat is jouw mening over mijn filmalfabet?