De Golden Gate brug in San Francisco is misschien wel de meest bekende brug ter wereld. Het iconische bouwwerk komt in heel veel films voor, maar is in die films ook heel vaak door allerlei oorzaken verwoest (tsunami’s, monsters etcetera). In het echt ziet de brug er erg indrukwekkend uit en zelf heb ik er ook over heengereden, zowel met een auto als op een fiets (en dat moment blijft me bij om juist daar de ketting losging). Maar ondanks de status van de brug en z’n prachtige omgeving is het ook de plek waar elk jaar mensen besluiten er van af te springen om een einde aan hun leven te maken.
Het maakt van The Bridge, die gedurende een heel jaar in 2004 gefilmd is en waarbij camera´s op de brug gericht waren, geen gemakkelijke documentaire om te kijken (ik kwam ‘m tegen op Youtube). Het feit dat iemand zichzelf van het leven beroofd is al iets wat onbegrijpelijk is, maar dat wordt nog moeilijker als je dat daadwerkelijk ziet gebeuren. Je vraagt je af wat er door het hoofd van die persoon gaat op het moment dat ze over de reling klimmen en in een paar seconden in het water terecht komen. Die vragen spelen ook bij de nabestaanden, die hun emoties delen. Er is ongeloof, verdriet en ook woede dat hun geliefden dat besluit hebben genomen. Daarnaast komen er mensen aan het woord die getuige waren van zo´n gebeurtenis, maar ook een man in de twintig die de sprong heeft gemaakt en op de weg naar beneden toch wilde leven en het geluk heeft gehad dat te kunnen navertellen.
Je zou deze film voyeuristisch kunnen noemen, maar regisseur Eric Steel wilde de realiteit vastleggen. Z´n team hield mensen op de brug in de gaten die zich vreemd gedroegen en belde ook de politie wanneer ze het vermoeden hadden dat iemand wilde springen. Daarmee hebben ze uiteindelijk zes mensen weten te redden. Toch zijn de beelden van de mensen die springen momenten die je bijblijven en het is dan ook een film die je niet onberoerd laat. Net zoals de nabestaanden krijg je als kijker niet de antwoorden waar je naar op zoek bent, waarom iemand zo´n ingrijpende beslissing heeft gemaakt. Daardoor houdt een onbehaaglijk gevoel je na het zien van The Bridge nog een tijdje bezig.
Wat een akelige gedachte om die mensen ook echt naar beneden te zien springen. Krijg er de koude rillingen van.
Ja, dat drukt je wel met je neus op de feiten inderdaad.
Wow, dat klinkt best heftig. Toch wel raar dat iemand in zijn hoofd haalde om mensen die zelfmoord willen plegen op beeld vast te leggen. Het is wel een belangrijke film lijkt mij, dat je misschien als je met die gedachtes zit je het toch niet doet of in ieder geval het besef krijgt wat mensen overkomt wanneer ze een zelfmoordpoging meemaken.
Het is een heftige film, maar tegelijkertijd is dit wat er met grote regelmaat plaatsvindt en hij wilde daar met z’n crew een film over maken. Vooral om de jongen die het overleefde er over te horen vertellen is onwerkelijk.
Een van de meest indrukwekkende documentaires die ik ooit heb gezien.
Dat kan ik me helemaal voorstellen!
Deze docu staat al een tijdje op mijn to watch lijstje. Nu weet ik waar ik het kan kijken, dank!
Ja, wilde ‘m ook al een tijd zien en hij stond er toevallig op. Er staan er twee op en bij de één hangt het beeld op een gegeven moment, maar daar kom vanzelf wel achter…