Le Tout Nouveau Testament (2015) – Recensie

Ieder persoon heeft wel van die momenten dat hij nadenkt over het bestaan. Waarom we er zijn, wat ons doel is, of er vrije wil bestaat en wat er gebeurt na onze dood. Het zijn filosofische gedachten, vragen waar we heel lang en veel over kunnen praten, maar waar we uiteindelijk nooit een antwoord op zullen krijgen. Het zijn de geheimen van het leven, het mysterieuze dat ongrijpbaar is, hoe graag we dat ook zouden willen weten. Maar hoe zou de wereld er uitzien als je een antwoord wist op zo’n onmogelijke vraag, bijvoorbeeld wanneer je zou weten hoe lang je nog te leven zou hebben? Zou je andere keuzes maken als je wist dat je er over twee jaar niet meer zou zijn? Dat is slechts één van de onderwerpen die aan bod komt in Le Tout Nouveau Testament.

Hoofdpersoon is niet de zoon van God, maar z’n dochtertje die samen met haar vader in Brussel blijkt te wonen. God wordt hier afgeschilderd als een norse man die na de wereld te hebben gemaakt er alles aan doet om het leven zo verschrikkelijk mogelijk te maken. Achter z’n computer verzint hij telkens nieuwe regels om het de mens moeilijk te maken. Z’n dochter heeft het op een gegeven moment gehad en besluit het appartement waar ze heel haar leven gewoond heeft te verlaten om de echte wereld mee te maken. Dat doet ze pas nadat ze achter de computer van haar vader kruipt en aan iedereen bekend maakt wanneer ze zullen sterven. Ze vergrendelt de computer en gaat Brussel in. Wanneer haar vader er achter komt besluit hij haar te volgen en moet hij de realiteit van z’n eigen creatie onder ogen zien.

 Le Tout Noveau Testament is de nieuwste film van regisseur Jaco van Dormael, die eerder verantwoordelijk was voor één van m’n favoriete films, Mr. Nobody. Reden genoeg voor mij om deze film ook te bekijken. Het verhaal, dat hij mede zelf geschreven heeft, bestaat uit verschillende hoofdstukken waarin diverse karakters de hoofdrol spelen en door de dochter gevraagd worden om een discipel te worden.

Het is een film die niet bang is om grappen over God en het geloof te maken en kan daardoor voor sommigen aanstootgevend zijn. Zelf had ik hier echter geen probleem mee. Het was een pakkend verhaal waarin de diverse karakters allemaal hun vreemde eigenschappen hebben. Er is een oudere vrouw die gevoelens krijgt voor een gorilla, een seksverslaafde die na een ervaring in z’n jeugd niet in staat te zijn de juiste persoon te vinden, een vrouw met een prothese die elk mannenhart op hol laat slaan en nog een aantal anderen. Stuk voor stuk personages met een imperfectie, maar die door het meisje worden geholpen. van Dormael slaagt er echter in om deze wereld, hoe vreemd ook, op een boeiende wijze geloofwaardig neer te zetten. Ik was elke keer weer benieuwd wie de volgende persoon zou zijn en hoe dit uiteindelijk allemaal zou samenkomen. Dit is niet een film die iedereen zal kunnen waarderen, maar als je een keer avontuurlijk bent en iets anders wilt dan is deze het proberen waard.