Tomorrow (2015) – Recensie

Maak jij je zorgen over onze veranderende wereld? En dan bedoel ik niet de stroom vluchtelingen die een veiliger bestaan opzoeken of extremisten die onze maatschappij anders zouden willen zien. Nee, ik bedoel op het vlak van het klimaat. Het is een onderwerp waar we de afgelopen jaren constant op gewezen worden en ik kan me voorstellen dat er sommige mensen zijn die murw zijn geworden voor deze boodschap. Ja, het klimaat verandert en ja je kan er zelf wat aan doen, maar heeft dat nu echt zo’n impact? De interesse is er misschien wel, maar aan het einde van de dag stemmen de meeste mensen uiteindelijk toch met hun portemonnee.

Als groene stroom goedkoper is dan zijn ze bereid om de stap te maken, als elektrische auto’s minder bijtelling hebben dan rijden we er graag in. Maar wat als je de echte prijzen zou moeten betalen voor gesubsidieerde producten? Dan verdwijnt dat idealisme vaak al snel. Toen Mélanie Laurent (Inglourious Bastards, Beginners) een kind kreeg begon ze zich ook zorgen te maken over de wereld waarin haar kind zou opgroeien. Hoe zou de wereld er over tientallen jaren uitzien en als die wereld onleefbaar zal zijn, kunnen we daar nu nog iets aan doen? Samen met Cyril Dion probeert ze die vraag in deze documentaire te beantwoorden.

Samen met haar team reisde ze naar diverse landen om te kijken welke initiatieven er genomen worden om de leefomgeving plezieriger te maken. Aan het begin van de film maakt ze duidelijk dat ze geen activiste is voor een beter klimaat, maar gewoon iemand die zich zorgen maakt en oplossingen wil voordragen. En natuurlijk kan dat gedeeltelijk door bijna volledig duurzame energie te gebruiken, zoals IJsland bijvoorbeeld doet, maar het is meer dan dat.

Ons voedsel legt vaak duizenden kilometers af voordat het op ons bord ligt, waardoor er extra CO2 in de lucht terecht komt. Lokaal geproduceerde groenten lossen dat probleem op. Daarnaast zijn grote agrarische bedrijven niet efficiënt en er wordt een voorbeeld getoond van een boer die door dubbel te planten op een veel kleiner stuk grond en bijna alles met de hand te doen uiteindelijk een grotere oogst heeft in vergelijking met een boer met een aantal hectare. Burgerinitiatieven komen voorbij, zoals het planten van eetbare gewassen in een stad die iedereen mag plukken of het invoeren van een lokale munteenheid waardoor je het geld in de gemeenschap houdt en de lokale bedrijven kan steunen die vervolgens ook weer lokaal investeren.

 Educatie is een ander aandachtspunt en daarvoor wordt Finland bezocht (iets wat Michael Moore ook deed voor z’n documentaire Where to Invade Next), die al een tijd aan de top staat wat betreft de best opgeleide scholieren. Door al deze onderwerpen in te delen in een aantal hoofdstukken wordt er een duidelijk beeld geschept over hoe we tot oplossingen zouden kunnen komen. Aanvankelijk keek ik de documentaire met in m’n achterhoofd het gevoel van “ja, dit weet ik nu wel”, maar Laurent en Dion gaan verder dan alleen groene energie waardoor Tomorrow een inspirerende documentaire is geworden die je motiveert om mee te denken en laat zien dat het misschien niet te laat is. Ik hoop dat er genoeg mensen zijn die ook daadwerkelijk deze film zien, in plaats van dat ze de voorkeur geven aan het kijken van de laatste ontwikkelingen in één of andere soap.