Alhoewel de tijdreisfilms een genre op zich is, is het heel goed mogelijk om daarbinnen nog een nader onderscheid te maken. Het kunnen avonturenfilms, komedies of mysteries zijn, maar er zijn er ook een aantal die zich focussen op romantiek. M’n favoriet met dat onderwerp zijn de Christopher Reeve film Somewhere in Time en About Time. The Time Traveler’s Wife was er eentje die ik nog niet bekeken had, maar al heel erg lang wilde zien. Weet deze film met Eric Bana en Rachel McAdams in de hoofdrollen een plekje bij m’n favorieten in te nemen?
Henry (Eric Bana) heeft een genetische afwijking waardoor hij op willekeurige moment terug reist in de tijd. Soms is dat in de tijd dat z’n moeder nog leefde, maar ook naar plekken waar hij niet eerder geweest is. Op één van die plekke ontmoet hij een klein meisje, genaamd Clare (Rachel McAdams). De twee spreken regelmatig en wanneer Clare volwassen is loopt ze Henry weer tegen het lijf. Ze hebben een klik en trouwen, maar een relatie met iemand die onverwacht in de tijd verdwijnt blijkt z’n uitdagingen te hebben.
Als je je over het feit heen kan zetten dat een volwassen man een klein meisje bezoekt die, als ze volwassen is, uiteindelijk een liefdesrelatie met hem heeft dan weet deze film een mooi verhaal neer te zetten. Henry voelt het aankomen wanneer hij op het punt staat om te tijdreizen, maar het is iets wat hij niet onder controle heeft. Er wordt nooit verklaard waarom het gebeurt, hij moet er gewoon mee om zien te gaan ook al betekent het dat hij soms weken niet thuis in het nu kan zijn omdat hij een tijd vast zit in het verleden. De film draait voornamelijk over de druk die dat op de relatie zet met Clare en McAdams is simpelweg betoverend in haar rol als de vrouw die initieel Henry de hemel in prijst, maar naarmate de relatie vordert met een aantal moeilijke beslissingen worstelt. Alhoewel deze film niet tot m’n favoriete romantische tijdreisfilms zal gaan behoren heb ik me er prima mee vermaakt, maar is het er niet eentje die ik nog een tweede keer hoef te zien.
Ik heb deze film een aantal jaren geleden gezien en ben hem nooit vergeten. De film had iets dat blijft hangen en dat is niet alleen het spel van Rachel McAdams. Maar wat het wel is weet ik niet.
Ja, het is inderdaad wat meer dan Rachel McAdams, maar de manier waarop ze hier speelt werkte bij mij echt als magie…
Ik ben sowieso fan van tijdreisfilms, maar deze is inderdaad een bijzondere die een apart subgenre zou moeten krijgen. Ook erg fijn dat deze film de kijker dwingt om maar gewoon te accepteren dat de verbeelde wereld zo werkt, en dat weigert uit te leggen. Dat zouden meer films moeten doen.
Klopt, van mij is het ook niet altijd nodig om alles altijd uit te leggen.
Het is alweer een aantal jaren geleden dat ik deze film heb gezien, maar hij heeft destijds veel indruk op mij gemaakt en vond hem supertof. Zeker een film die ik nog eens weer wil kijken.
Kan me helemaal voorstellen
Ik heb deze prent indertijd ook gezien en hoewel ik me er wel mee vermaakt heb heeft de film geen blijvende indruk achter gelaten. Nu ik er zo aan terug denk schieten er dan ook weinig bijzondere scènes binnen.
Ik denk dat ik dat gevoel over een tijdje ook wel zal hebben.
Ik vond de film wel aardig. Ik zou het alleen voor McAdams nog een keer kijken. About Time, ook met McAdams, vond ik beter.
Ja, About Time is beter als deze film, ook op emotioneel vlak. Die kijk ik met liefde meerdere keren.
Tijdreisfilms wil ik altijd zien 🙂
So do I! 😉