Finding Nemo (2003) – Recensie

Alhoewel ik al jaren geen trailers meer kijk, weet ik met zekerheid dat net voordat deze film uitkwam ik de trailer meerdere malen heb gezien. Het was de vijfde film van Pixar en na indruk te maken met de technologie die het bedrijf gebruikte voor de vacht van de monster in Monsters Inc, was de eerste blik op de wereld van Finding Nemo eentje die m’n mond deed openvallen. In 2003 waren computer graphics al redelijk ontwikkeld, maar nog niet op het nivo van nu en wat Pixar hier liet zien in de trailer was pionierswerk. Met de release van het vervolg, Finding Dory, later dit jaar (en de beschikbaarheid van de film op Netflix) was het dus tijd om deze heerlijke animatiefilm nog eens te bekijken.

De clownvis Marlin (Albert Brooks) woont samen met z’n zoontje Nemo (Alexander Gould) op een prachtige plek in de oceaan. Marlin is na een traumatische gebeurtenis zeer voorzichtig en beschermd Nemo te veel (voor alles). Wanneer Nemo voor het eerst naar school moet is dat een grote gebeurtenis. Initieel lijkt de dag voorspoedig te verlopen totdat Nemo opstandig te doen tegen z’n vader. Het gevolg hiervan is dat Nemo door duikers wordt gevangen en in een vissenkom in Melbourne terecht komt. Marlin besluit op zoek te gaan naar z’n zoon en krijgt onverwachts hulp van de vergeetachtige Dory (Ellen DeGeneres). Samen komen ze onverwacht in een aantal gevaarlijke situaties terecht. Zullen ze Nemo kunnen vinden?

Het moet meer dan tien jaar geleden zijn geweest sinds ik de film voor het laatst zag. Ik vond de film altijd wel goed, maar ik was vergeten hoe hoog het nivo is. Het klopt gewoon aan alle kanten en er zit geen enkele overbodige scène in de film. De humor is goed, er zitten een aantal spannende momenten in (zeker voor de jonge kijkertjes) en het is een avonturenfilm waarbij je niet kan wachten om te zien waar Marlin en Dory nu weer terecht komen. DeGeneres is één van de hoogtepunten als Dory (m’n dochtertje praatte na de film in “walvistaal”) en het is dan ook begrijpelijk dat haar karakter in de titel staat van de volgende film. Daarnaast is de manier waarop de wereld gerealiseerd is ongelofelijk, met zowel realistisch uitziende omgevingen als vermakelijke momenten die inspelen op de aard van bepaalde dieren (zoals bv. de meeuwen). De film staat terecht al een lange tijd in de IMDB top 250 en is een must-see als je ‘m nog nooit bekeken hebt.