Weiner (2016) – Review

Als politicus sta je constant in de spotlight en wordt je op elk mogelijk vlak in de gaten gehouden. Je hebt een voorbeeldfunctie en als je in je privéleven dingen doet die niet binnen de norm vallen loop je het risico dat wanneer dat boven water komt de media er op zal duiken en de impact groot kan zijn. Dat is wat Anthony Weiner, een afgevaardigde in het Amerikaanse congres aan den lijve ondervond. Hij was in het congres iemand die fel uit de hoek kon komen en vol energie z’n standpunten verdigde. En alhoewel hij getrouwd was stuurde hij pikante foto’s van zichzelf naar diverse vrouwen. Hierdoor was hij uiteindelijk genoodzaakt om z’n werk in het congres te stoppen.

Regisseurs Josh Kriegman en Elyse Steinberg wilde op dat moment een documentaire over hem maken en kregen van het gezin toestemming om hem te volgen. Weiner is van plan een comeback te maken door zich kandidaat te stellen voor burgemeester van New York. Hij wordt daarbij op de voet gevolgd in deze fascinerende documentaire.

 Wat Kriegman en Steinberg van tevoren echter niet konden weten was dat er tijdens z’n campagne weer nieuwe controverse zou ontstaan over hetzelfde onderwerp en dat zij op dat moment (bijna) volledige toegang achter de schermen hadden. Je ziet dus wat dat nieuws doet met z’n campagneteam, maar ook wat voor impact dat heeft op z’n vrouw. Je ziet aan haar uitdrukking en houding wat dat met haar doet en hoe ze, ondanks die gevoelens, met het oog op de campagne dat allemaal opzij moet schuiven. Weiner is overal redelijk open in, maar lijkt veel moeite te hebben om zichzelf nog een sterke kandidaat te maken, omdat veel mensen hem niet langer serieus nemen. Als hij dan ook nog eens op straat ruzie krijgt in een joodse wijk moet zijn PR-team overuren draaien om dat weer een positieve spin te geven. Weiner is een documentaire die laat zien dat mensen bepaalde zwaktes hebben en dat deze soms ten koste van de persoon zelf door de media worden uitgebuit tot ze niet langer relevant zijn.