Sing (2016) – Recensie

Illumination Entertainment heeft sinds hun eerste film in 2010, Despicable Me een financieel succesvolle reeks aan films afgeleverd, waaronder The Lorax, Despicable Me 2, Minions en The Secret Life of Pets. Op het vlak van recensies scoorden de films echter minder goed waarbij de score op Metacritic na de eerste film nooit hoger dan 62 punten is gekomen, vaak doordat de films op zich leuke momenten hebben, maar diepgang missen. De studio kan zich op dat gebied dus nog niet meten met een Disney of Pixar. Sing is hun nieuwste film en de vraag is hoe goed deze uiteindelijk is geworden.

Als er één ding is waar ik persoonlijk helemaal niets mee heb, dan zijn het wel programma’s op TV waar er op zoek wordt gegaan naar talent. Of dat nu zingen, bakken, tatoeëren of op je kop staan is (ok, de laatste heb ik misschien zelf verzonnen, maar als dat programma bestaat zou het me totaal niet verbzaen), dat soort shows kan je beter bij me weghouden, want ik heb er meteen een gevoel van afkeer bij, vooral omdat mensen vaak niet in hun waarde worden gelaten en respectloos worden behandeld. En Sing gaat ook om zo’n soort competitie, alhoewel deze gelukkig anders is. De koala Buster Moon is de eigenaar van een theater dat in financiële problemen zit. Hij besluit een talentenshow te organiseren met en prijs van 1000 dollar. Doordat z’n verwarde secretaresse echter een fout maakt wordt dat bedrag 100.000 dollar en komen veel mensen voor de autities, waaronder een gorilla die del uitmaakt van een familiebende, een huisvrouw die droomt van zingen, een verlegen olifant en een doorgewinterde muzikant. Buster weet echter niet wat hij zich op de hals heeft gehaald en loopt al snel tegen nog meer problemen aan.

 Illumination laat zien dat ze nog steeds sterk zijn in grappige momenten en ook visueel zijn er regelmatig prachtige staaltjes te zien. Zo springt de belichting richting het einde mooi uit. Helaas blijft een meeslepend verhaal vertellen hun zwakke punt en ook hier is dat het geval. Karakters worden in een paar stroken neergezet en hebben uiteindelijk maar weinig ontwikkeling waardoor je met ze mee gaat leven. De ideeën zijn er wel, maar er wordt simpelweg te weinig mee gedaan. Dat maakt van Sing een film die misschien lekker wegkijkt en een paar leuke nummers ten gehoren brengt maar verder niet dieper gaat dan het doek waarop het geprojecteerd wordt. Uiteindelijk wel een talentenshow, maar eentje die ik door de humor nog net wist te verdragen.