Nu het overzicht van de verdwenen bioscopen van Rotterdam zo goed als af is, is het tijd om te kijken naar de bioscopen die verdwenen zijn in de stad die er direct naast ligt, Schiedam. Alhoewel deze stad al jaren geen bioscoop meer heeft, komt daar in niet al te korte tijd verandering in met de bouw van de Euroscoop bioscoop, achter het station, waar elf zalen en bijna 2600 stoelen elke dag grote groepen bezoekers zullen kunnen vermaken. Toch had deze kleine stad vroeger een aantal bioscopen, waaronder het Passage Theather. Tijd om de geschiedenis in te duiken.
De bouw van dit theater in de winkelpassage in het centrum van Schiedam ging officieel van start toen op 14 juni 1933 de eerste paal werd geslagen. Twee maanden later, op 11 augustus, wordt de eerste steen door burgemeester H.Stulemeyer gemetseld in aanwezigheid van Abraham Tuschinski, die de locatie zal gaan exploiteren.
De stalen constructie van de bioscoop wordt neergezet:
Uiteindelijk kan het Passage Theater op zaterdag 23 december 1933 de deuren openen. Er worden drie films gedraaid: In het verliefde hotel, Arme Rijke Jongen en King Neptune.
Het is ook de plek waar op 5 januari 1934 Tuschinski Prins Willem van Oranje laat zien, de eerste Nederlandse geluidsfilm. De bioscoop straalt veel luxe uit.
Toch wordt het theater niet goed bezocht en ondanks reclame lopen de bezoekersaantallen terug. Tuschinski besluit de zaal regelmatig te verhuren aan andere partijen.
Tijdens de tweede wereldoorlog wordt op last van de Duitsers Tuschinkski opzij gezet en de zaal wordt gebruikt voor optredens. Na de oorlog wordt er weer gestart met bioscoopvoorstellingen en alhoewel er eerst veel bezoekers zijn, lopen ook nu weer de aantallen terug.
De Maatschappij Tuschinski geeft aan zich terug te willen trekken en de gemeente Schiedam heeft interesse om het theater over te nemen. Op 31 december 1970 worden de laatste films getoond. De zaal en projectiecabine zien er dan nog zo uit:
De gemeente besluit de bioscoop te verbouwen, wat uiteindelijk een jaar zal duren. Wanneer dat eenmaal af is, zijn er twee zalen. De grote zaal met 550 stoelen en de kleiner (Passage-Bio) met 138.
Toch blijft het moeilijk om deze bioscoop draaiend te houden en in 1982 wordt de laatste film vertoond. Het gebouw wordt uiteindelijk gesloopt in 1994 en op deze plek is een parkeergarage neergezet.
Bronnen:
“Fantasie, illusie en betovering, herinneringen aan Rotterdamse bioscopen” van Herman Romer
“Over stalles, Rotterdam en het witte doek en parket” van Henk Berg
Gemeentearchief Schiedam
De Telegraaf, 10 augustus 1933
Algemeen Handelsdagblad, 12 augustus 1933
Film, 1 juni 1975
Bekijk ook:
Weer een leuk stukje. Goed om te horen dat er een bioscoop bijkomt in de omgeving.
Thanks Max. Vind het ook wel leuk, maar had dat graag een aantal jaar geleden gezien. Ik woonde een straat naast waar de nieuwe bioscoop gevestigd zal worden 🙂
Projectionist says:
Wat jammer dat Wenneker Cinema in dit artikel niet wordt genoemd.
Wenneker Cinema ( vroeger Filmhuis Schiedam) is met twee filmzalen ( 204 en 58 zitplaatsen) gevestigd in het Wennekerpand aan de Vijgensteeg te Schiedam.
De betere films worden er vertoond in een gezellige en aangename sfeer.
Ik heb een aantal jaar in Schiedam gewoond en heb eerlijk gezegd nooit over deze bioscoop gehoord. Interessant om te lezen!
Leuk dat je nu ook over de bioscopen buiten Rotterdam schrijft. Vind ik altijd wel leuk zo’n stukje film geschiedenis. 🙂
Heb er nog eentje over Schiedam en heb er nog twee in Rotterdam te gaan. Daarna moet ik even gaan kijken wat ik dan ga doen 🙂
Pingback: Euroscoop Schiedam: Een eerste kennismaking | De Filmkijker
Wat was de functienaam van die man op de foto bij de kassa.
Een goede vraag waar ik zelf geen antwoord op heb.
Een leuk artikel. Jammer dat ik het nooit bezocht heb. Zeker gezien het feit dat ik een zelf film programmeur ben, en dat mijn oud-oom (Joop Walvis) er jaren heeft gewerkt.
Een suppoost of portier. En die kan ook invallen als er geen ouvreuse aanwezig was.
Ik ging er naar toe met mijn moeder… (1957 ik was 8 jaar) zondag middag matinee, Tussen het nieuws en de hoofdfilm… kwam er een groot theather orgel uit de grond, met een cor steyn achtige organist. Prachtig… na afloop een ijsje bij Venezia op de hoek van de passage. Ik zag er de film van Bert Haanstra… die in Giethoorn speelde met Kees Brusse.
Dat klinkt zeer indrukwekkend met het orgel 🙂
Fanfare ! Er speelde vaker Nederlandse films. Mijn Vader Jan (Salie) van Schiedam speelde Piano (hij was kunstschilder -met beste vriend Doop Wiegman) in het cafe “Het Vierkantje”/sterretje of zo…. op de hoek waar het eindpunt was van de tram…. Lijn 4. Voor een glaasje bier… wat een tijd!
Ik heb er demonstraties gymnastiek gegeven met Excelsior
Heb er nog Pinkeltje op het scherm gezien, samen met me beste maatje toen ik 9 was en nog in Schiedam woonde. Als ik dit zo lees was dit zeer waarschijnlijk 1 van de laatste films die er nog vertoond zouden gaan worden voor de sluiting. Was een prachtig theater om te zien.
Leuk om te lezen hoe het artikel herinneringen terugbrengt!