M. Night Shyamalan, ooit “de koning van de twist”, leek de afgelopen jaren z’n touch kwijt te zijn. Lady in the Water, The Happening (What, no!), The Last Airbender en After Earth wisten geen indruk te maken en de vraag was of hij nog een comeback kon maken. Dat hij daartoe in staat was bewees hij met een tweet na de gebeurtenissen bij de laatste Oscars: “I wrote the ending of the academy awards 2017. @jimmykimmel we really got them!”. Toen Split in de bioscopen bleek het een titel te zijn met “staying power”, want de film draaide zeer lang in de Nederlandse bioscopen. Betekent het dat Shyamalan zichzelf eindelijk weer bewezen heeft?
Wanneer drie meisjes ontvoerd en opgesloten worden op een donkere plek komen ze er al snel achter dat de man die hen vasthoudt, gespeeld door James McAvoy, meerdere persoonlijkheden heeft. Wat hij met ze van plan is weten ze niet, maar de drie hopen op een kans om te kunnen ontsnappen.
Als je wilt weten of deze film de moeite waard is, dan kan ik dat alvast beantwoorden met een volmondig ja. En als je deze film nog wil zien is dat eigenlijk alles wat je moet weten en is het verstandig niet verder te lezen want om echt een mening te geven waarom ik deze film zo goed vindt is het nodig om bepaalde punten te bespreken die een verrassing weg kunnen halen. Als kijker weet je van tevoren dat je bij Shyamalan een twist kan verwachten en terwijl je zit te kijken ben je constant bezig te raden wat het deze keer zou zijn. Hij is als een goochelaar waarbij je weet dat hij iets voor je verbergt maar hoopt het te weten. Hier slaagt hij er in om een truc uit te voeren waarbij m’n mond open viel, een gevoel dat ik lange tijd niet heb meegemaakt bij een film. Hij laat iets zien waardoor je hele beeld van de film verandert en bewijst dat hij het nog steeds heeft. Een “Split 2” zou ik dan ook helemaal niet erg vinden.
hopelijk aanvang van een comeback
Als ze als deze film zijn kan ik dat alleen maar aanmoedigen
Ik heb deze film toevallig afgelopen week zitten kijken en ondanks dat ik hem persoonlijk geen 9 zou geven, was ik wel flink onder de indruk. Daarnaast heeft de regisseur wat mij betreft met James McAvoy de meest perfecte keuze gemaakt om hem als hoofdrolspeler te casten 🙂
Bij mij was het de twist die het cijfer omhoog liet schieten, want dan pas realiseer je je wat voor film je hebt zitten kijken en wat de connectie met een andere films is….voor mij een kippenvel moment en dat heb ik zelden bij films.
Ik vond em ook erg genietbaar, met name McAvoy was op dreef. Je ziet dat ‘ie hier veel meer z’n gang kan gaan dan in de X-Men films. Het levert heerlijk ongeremd acteerwerk op. De twist was daar, maar een Sixth Sense was dit toch niet. Dat was wél een 9 voor mij:)
Ja, vindt het vaak niet heel erg bijzonder maar hier maakte hij echt indruk. Ik vond die twist echt geniaal dus daar verschillen we iets in mening 😉
Pingback: Glass (2019) – Recensie | De Filmkijker