Thelma & Louise (1991) – Recensie

Het is eigenlijk bizar dat ik deze film uit 1991 nu pas zie. Het is een enorm bekende titel, waar ik tot voor kort nog nooit de tijd voor had genomen om ‘m te zien. Iets wat ik al veel eerder had moeten doen. Deze film, geregisseerd door Ridley Scott, werkt niet alleen goed, maar liet me ook terugdenken naar een andere tijd waarin films alleen maar op film geschoten konden worden. Een tijd waarin projectie in de bioscoop nog analoog was en je kon zien als een film al vaker was gedraaid. Niet dat ik dat nu weer in de bioscopen zou willen, maar het riep een stukje nostalgie op.

Thelma (Geena Davis) en Louise (Susan Sarandon) zijn twee vriendinnen die op het punt staan om een weekendje met elkaar er op uit te trekken, weg van hun mannen. Vooral voor Thelma is dat broodnodig, want haar echtgenoot regeert met harde hand en lijkt z’n vrouw al lang niet meer te waarderen. De twee rijden met de auto richting een hut die ze mogen gebruiken van een collega van Louise. Onderweg besluiten ze een stop te maken bij een bar en Louise drinkt wat en maakt plezier met een man. Wanneer ze met hem naar buiten gaat, wordt hij opeens heel erg opdringerig en Louise kan niets terugdoen. Hij probeert haar te verkrachten, maar Louise schiet haar letterlijk te hulp. De twee zijn bang dat niemand hun verhaal zal geloven en ze besluiten te gaan rijden. Het is het begin van een lange rit waarin ze veel meemaken en ook veel over elkaar (en zichzelf) leren, terwijl ze door de politie worden gezocht.

 Alhoewel het concept van de road movie niet nieuw is, weet Thelma & Louise door het simpele feit dat het hier om twee vrouwen gaat heel fris aan te voelen. Dat komt uiteraard door het heerlijke spel van zowel Davis, wiens karakter nogal naïef en goedgelovig is en Sarandon, die wat meer met haar voeten op de aarde leeft. De interactie is een genot om naar te kijken en de situaties waar ze in belanden zijn altijd boeiend. Of het nu het feit is dat ze een lifter meenemen (Brad Pitt in één van zijn eerste rollen), Louise haar vriend Jimmy (Michael Madsen) ontmoet of de gesprekken die ze over de telefoon hebben met de politie (waaronder Harvey Keitel en Stephen Tobolowsky), altijd is er wel spanning, humor of drama in te vinden. Daarnaast heeft de film een einde zoals je ze niet vaak ziet. Een must-see als je deze nog niet eerder hebt gezien.