Ik ben pas op vakantie geweest en tijdens een lange vlucht is er natuurlijk een uitgebreid aanbod van films die je kunt zien. Natuurlijk de grote blockbusters, maar ook titels waar je nog nooit eerder van hebt gehoord. Unconfessional was zo’n titel die onder de Koreaanse films stond. En aangezien je tijdens een vlucht niet even snel IMDb of Rotten Tomatoes kan bekijken of het wat is, voelt het een beetje als de tijd dat je in de videotheek films uitzocht, uitgaande van een beschrijving en een poster.
Unconfessional gaat over een regisseur Youn Byungcheon (Seong-woo Bae) die in z’n woning een tiener uitnodigt voor een interview voor z’n nieuwste film. Hij filmt het gesprek, maar al redelijk snel lijkt de regisseur een andere reden te hebben om juist deze jongeman uit te nodigen. Op een gegeven moment zit de jongen vastgebonden en probeert de regisseur hem het een en ander toe te laten geven.
Unconfessional is een onvoorspelbare film, waarbij de rollen soms omdraaien en verhalen zoals de klassieke Kurosawa film Rashomon verschillende perspectieven toont. Het is helaas geen film die de gehele speelduur lekker wegkijkt, maar ik denk dat ik daar gedeeltelijk de schuld van kan leggen aan de redelijk slechte vertalingen. Die niet alleen tekstueel slordig waren, maar soms zo snel weer verdwenen dat je ze niet geheel kon lezen. Toch is er wel constant een voelbare spanning en vraag je je als kijker af wat nu precies de waarheid is en hoe het uiteindelijk af zal lopen. Misschien niet een titel die ik met IMDb bij de hand anders snel had gekeken, maar gelukkig niet zo slecht dat ik er spijt van had ‘m gekeken te hebben.
