Halle Berry lijkt zich de laatste jaren te ontpoppen als een actiester (net zoals Liam Neeson bijvoorbeeld, die inmiddels wel heeft aangegeven geen actiefilms meer te maken omdat hij al 65 is). In The Call was ze een telefoniste bij 911 die een ontvoerde tiener probeerde te redden. In Kidnap speelt ze een moeder die haar gekidnapte zoontje van zes terug wil krijgen.
Karla Dyson (Halle Berry) is een moeder die in een vervelende scheiding ligt met haar man. Ze gaat met haar zoontje naar een pretpark en tijdens een kort onbewaakt moment kan ze hem plotseling niet langer vinden. Ze ziet hoe hij op de parkeerplaats door een vrouw wordt meegenomen, rent er achter aan maar is net te laat. Toch kan ze wel haar auto pakken en de achtervolging inzetten. Het is het begin van een intense anderhalf uur waarbij duidelijk is dat Karla een moeder is die zich door niets laat stoppen.
Na het zien van deze film vroeg ik me af of ik niet misschien wat geld van de bioscoop kon terugkrijgen, aangezien ik bijna alleen maar de punt van de stoel had gebruikt. Vanaf het moment dat de ontvoering begint is er een constante spanning aanwezig. Berry’s karakter neemt grote risico’s, komt in gevaarlijke situaties terecht en volgt haar moederinstinct “no matter what”. Dat de film daarbij af en toe misschien bepaalde gebeurtenissen wel heel toevallig plaats laat vinden of Karla soms niet de beste keuzes maakt kan ik wel vergeven. Het resultaat is een titel die erg vermakelijk is en een prima thrill ride.
Dit verbaast me wel zeg. Leek me echt een verschrikkelijke film, puur formulewerk. Leuke woordspeling, die punt van de stoel;)
Dit is formulewerk, maar zeer vermakelijk formulewerk, vandaar die score. Ik heb me er echt mee vermaakt (en dat is wat de score voornamelijk weergeeft)
Sounds promising! 🙂
Het is niets nieuws onder de zon, maar soms in het zonnetje gewoon lekker 😉