Black Mirror – Seizoen 4 Recensie: Arkangel

Als ouders moet je vanaf het begin al starten met loslaten. Je zorgt dat je kinderen de juiste bagage mee krijgen, maar ze leren alleen door zelf ervaringen op te doen en fouten te maken. Dat is echter niet altijd makkelijk omdat je ze tegelijkertijd ook het liefst tegen van alles wilt beschermen. Een balanceeract dus waarbij je zelf ook steeds ervaring op doet. In Arkangel kijkt Black Mirror naar het opvoeden van een kind in combinatie met technologie en uiteraard kan dat soms niet gaan zoals bedoeld.

In deze aflevering besluit een moeder (Rosemarie DeWitt), nadat ze haar dochter Sarah kwijtraakte, deel te nemen aan een proef van het bedrijf Arkangel. Die hebben een chip ontwikkeld die wordt geïnjecteerd en waardoor een ouder vervolgens kan zien waar het kind zich bevindt, er voor zorgen dat schokkende beelden automatisch worden gefilterd en alles vanuit het gezichtspunt van het kind bekijken. Wanneer Sarah nog jong is geeft dat de moeder veel zekerheid, maar het automatisch filteren van beelden door ze vaag te maken en het op elk moment mee kunnen kijken levert naarmate Sarah ouder wordt problemen op.

Dit is zo’n aflevering waar je als ouder je hart vasthoudt en er allerlei scenario’s door je hoofd schieten over wat er zal gaan gebeuren en daardoor kijk je met een onbehaaglijk gevoel. Zal de chip worden gehackt of gaat deze kapot? Schrijver Charlie Brooker besluit echter de focus te leggen op de moeder/dochter relatie en hoe deze verandert als Sarah groter wordt. De chip wordt steeds meer een inbreuk op de privacy, ook al handelt de moeder eigenlijk vanuit haar instinct om te beschermen. Wat zijn ethisch gezien de juist keuzes? Jodie Foster staat hier achter de camera en ze brengt dit verhaal overtuigend in beeld, met oog voor hoe een kind nieuwsgieriger wordt. Wanneer Sarah een jaar of negen is wil ze weten wat bloed is, welke gewelddadige beelden andere kinderen op school naar kijken. Ze is te veel beschermd door haar moeder waardoor ze mogelijk niet kan omgaan met de echte wereld en door anderen als vreemd wordt gezien. Het loslaten en een kind op eigen benen laten staan is moeilijk en wanneer je dat als moeder, zoals hier, niet durft kunnen de gevolgen groot zijn. Een aflevering met veel emotie.