Er zijn slechte films en er zijn films die zo slecht zijn dat ze bijna hun eigen categorie verdienen. Plan 9 from Outer Space van regisseur Ed Wood is er eentje. Maar ook The Room van Tommy Wiseau behoort tot dezelfde klasse. Net zoals Tim Burton een film maakte die de essentie van Ed Wood vastlegde, zo doet James Franco hetzelfde voor Wiseau. Meer specifiek over hoe zijn film The Room tot stand kwam.
Wanneer Greg (Dave Franco) tijdens acteerlessen getuige is hoe Tommy Wiseau (James Franco) z’n ziel uitstort, ziet hij hem als inspiratie. Hij spreekt hem aan en er ontstaat een vriendschap. Greg gaat deel uitmaken van “Planet Tommy” en hij komt er al snel achter dat Tommy verre van alledaags is. Hij praat niet graag over zichzelf en lijkt hij zeer vermogend te zijn, ook al vertelt hij niet hoe hij zo rijk geworden is. Ze besluiten samen naar Los Angeles te gaan om rollen te krijgen, maar wanneer ze beide afgewezen worden stelt Greg voor om misschien zelf een film te maken. Tommy ziet het als een briljante ingeving en begint met het schrijven van een script. Hij besluit ook de film zelf te maken, iets wat niet makkelijk blijkt te zijn met een persoon als Wiseau.
Zelf heb ik The Room nooit gezien en ik kreeg niet het gevoel dat dit verplichte kost was om deze film te kunnen waarderen. Uiteraard wil ik na het zien van deze titel de film nog wel graag zien, het heeft me benieuwd gemaakt. Wat The Disaster Artist doet, is op een boeiende manier laten zien welke factoren er allemaal meespeelden waardoor The Room is ontstaan. En alhoewel diverse situaties grappig zijn, slaagt Franco erin om ook te laten zien dat Wiseau misschien anders is, maar desondanks wel een drive en een visie heeft om iets te realiseren en dat hij bereid is veel te doen voor de mensen om wie hij geeft. Het maakt het tegelijkertijd een interessant portret, maar ook een vermakelijke film.
Helemaal eens met je recensie! Ik was een beetje bang dat The Disaster Artist een karikatuur van Tommy Wiseau zou maken, maar dat is – gelukkig – niet gebeurd. Goed en liefdevol gemaakte film over een kleurrijke man met een obsessie, erg mooi om te zien. Veel plezier (?) bij het kijken naar The Room!
Nee, het is inderdaad op een goede manier gemaakt. Ja, The Room ga ik zeker dit jaar nog zien.
Ik heb op het LIFF de double bill gezien met The Room, maar ik bemerkte na afloop toch wel dat ik het liefst eerst the Room had gezien en the Disaster Artist erna. Mijn ervaring was dat ik na het kijken van the Room (nog) beter kon inschalen hoe goed Franco was geslaagd in zijn opzet. Daarnaast herken je ook meer; je hebt het naast elkaar gemonteerde overzichtje van scènes uit beide films (aan het einde van the Disaster Artist) misschien al niet meer nodig omdat je het origineel kent.
Ik had toevallig pas de Honest Trailer er van gezien, dus ik had wel een beetje een idee 😉
https://www.youtube.com/watch?v=Z9cB0TjfIkM
The Room is een geweldige film in zijn slechtheid. Franco speelde een geloofwaardige Wiseau en leverde een leuke, bizarre ‘making of’ die, ben ik bang, alleen écht zal aanslaan bij fans van de culthit van Wiseau.
Het is misschien wel voor een specifiek publiek, net zoals bij Ed Wood, maar toch is het zeker het kijken waard.