Stel jezelf eens voor: Het is je eerste dag van je nieuwe studie. Je gaat naar een plek waar je nog nooit geweest bent, niemand kent en je wordt door iedereen gegroet alsof ze je al jaren kennen. Het zou zo een aflevering van The Twilight Zone kunnen zijn. Dat is echter precies wat Robert Shafran in de jaren ’80 meemaakte. Toen hij z’n kamergenoot ontmoette vertelde die hem dat hij iemand kent die er exact hetzelfde uitziet. Het houdt daar echter niet op, er blijkt nog een derde persoon te zijn. Deze drie broers groeiden allemaal in verschillende gezinnen op, maar ontdekten elkaar per toeval (iets wat in de documentaire Twinsters ook gebeurde). Ze blijken veel overeenkomsten te hebben en er ontstaat een ware hype rond deze drieling. Ze verschijnen in artikelen en tv shows, maar langzaam ontdekken ze ook andere feiten die hun wereld op z’n kop zetten.
Three Identical Strangers slaagt er in om door z’n opbouw indruk te maken. Initieel is er de verbazing, maar naarmate meer bekend wordt over wat er gaande is verandert de sfeer. Het is documentaire die je moet zien met zo min mogelijk informatie, omdat daarmee de impact het grootst is. Dit is een achtbaan van emoties die door de slimme structuur langzaam wordt prijsgegeven.
