Blindspotting (2018) – Recensie

Of we het nu realiseren of niet, vanaf het moment dat we iemand voor de eerste keer zien maken we aannames over die persoon, zowel in positieve als negatieve zin. We zijn onbewust blind voor aspecten die niet bij dat beeld passen en kunnen daardoor compleet verkeerde conclusies trekken. Dat is het belangrijke idee achter Blindspotting en dat levert een zeer krachtige film op.

Nadat Collin Hodgkins (Daveed Diggs) uit de gevangenis komt, mag hij tijdens z’n proeftijd voldoen aan strenge regels. Zo moet hij elke dag op tijd in z’n kamer in het “halfway house” zijn en mag hij geen contact hebben met criminelen. De laatste paar dagen van z’n proeftijd blijken de moeilijkste te zijn. Hij werkt samen met z’n beste vriend Miles (Rafael Casal) als verhuizer. Wanneer hij op weg naar huis getuige is van hoe een politie agent een ongewapend persoon neerschiet, wordt hij achtervolgd door de beelden. Ondertussen lijkt Miles steeds minder voorspelbaar te zijn. Hij koopt een ongeregistreerd pistool en neemt dat overal mee naar toe, dus ook als Collin erbij is, waardoor hij weer naar de gevangenis zou moeten gaan als dat ontdekt wordt. Het zet hun band onder druk en psychisch heeft Collin het steeds moeilijker.

 Diggs wist met z’n rol in de theaterproductie Hamilton diverse awards te winnen en schreef samen met dichter Casal het script voor Blindspotting, waarbij ze regelmatig gebruik maken van hun eigen kunstvorm. Het resultaat is een rauwe film, waarin de emoties geregeld hoog oplopen. Door de goed neergezette, complexe relaties tussen de karakters wordt je als kijker meegetrokken in de wereld van Collin en zijn worstelingen. Maar Blindspotting is meer dan dat, het heeft ook iets te zeggen over het Amerika van nu en het politiegeweld wat regelmatig de krantenkoppen haalt. Dat resulteert in een sterke, emotionele en indrukwekkende climax waarin de confrontatie wordt gezocht en Collin de kijker direct lijkt aan te spreken en in de vorm van poëzie de pijn en frustratie die hij voelt gedetailleerd uit. Een moment dat je tot het bot raakt en niet snel vergeet. Onder de regie van Carlos López Estrada is Blindspotting een titel die het kijken waard is tegelijkertijd de worsteling laat zien van een ex-gevangene die terugkeert naar de maatschappij, maar ook de problemen die in de maatschappij spelen die dat soms moeilijk maken.