Iedereen heeft het wel eens: Je kijkt een film op een bepaalde leeftijd, met een specifiek publiek of in een unieke situatie en bent compleet onder de indruk. Een film die je meteen bestempelt als een favoriet, maar die je vervolgens jaren niet meer ziet. Op een gegeven moment is er zoveel tijd voorbij gegaan dat je de film nog een keer wilt zien, maar je jezelf afvraagt of die film echt zo goed is als je je herinnert. Zelf vroeg ik me dat afgelopen weekend af. M’n oudste dochters hadden The Matrix nog nooit gezien en het is toch zo’n titel een keer gezien moet hebben. Het was minstens tien jaar geleden sinds ik ‘m zag en had toch m’n voorzichtige twijfels of deze titel van de Wachowski’s nog steeds zo’n indruk wist te maken. Gelukkig was dat wel zo, maar het is een gevoel dat ik vaker heb wanneer ik iets lang niet heb gezien. Komt je dit bekend voor?
Zijn er films die je niet nog een keer kijkt om teleurstelling te voorkomen?
Zowat het leeuwendeel van de jaren 80 films die in het kielzog van Star Wars kwamen. Povere sci fi die beter te genieten viel als kind maar nu hopeloos verouderd zijn.
Ja, daar is heel veel van uitgekomen!
Ik kijk maar heel af en toe een film nog een keer. Dat moet dan toevallig zo uitkomen. Er is nog zoveel te zien, dat ik het vaak bij één kijkbeurt laat. En het is net als bij jou ook een beetje de angst. Wat nu als hij de tweede keer tegenvalt? Dat vind ik best een beetje eng (ik ben echt een schijtluis).
Ja, dat heb ik ook wel…maar je hebt altijd je favorieten. Die doorstaan dit wel, maar films waarbij je twijfelt…ik ken het gevoel 🙂