Hoeveel beter zou de wereld zijn zonder internet? Ondanks het extra gemak en directe toegang tot allerlei informatie en producten, heeft het de wereld verandert, mensen verandert en wat belangrijk voor ons is. Plotseling proberen velen zichzelf van hun beste kant te laten zien en draait alles om gezien worden, likes en aantal volgers. Een kunstmatige vorm van populariteit, die veel mensen geld heeft opgeleverd, maar ondanks het feit dat het woord sociaal centraal staat, ook vaak genoeg dat niet is. En er zijn ook genoeg personen die verschrikkelijke filmpjes, foto’s en teksten via social media proberen te delen. En alhoewel grote platformen proberen hier automatisch actie tegen te nemen, heeft dit nog geen punt breikt dat er geen mensen worden ingezet die hierin keuzes moeten maken. Bedrijven zoals Facebook en Twitter hebben een waar “leger” aan onbekende editors, die elke dag verschrikkelijke beelden voorgeschoteld krijgen (rond de 25.000 per dag) en een keuze moeten maken of dit moet worden verwijderd of kan worden gezien. De documentaire The Cleaners probeert die mensen, die de diverse platformen voor ons veilig proberen te maken, hun verhaal te laten doen.
Het is al snel duidelijk hoe zwaar het werk is. Wat doet het met je als mens als je ziet waartoe anderen in staat zijn? Onthoofdingen, misbruik en meer verschrikkelijke dingen die je je maar moeilijk kunt voorstellen. Wordt dat dan langzaam je wereldbeeld, waar bv. geweld normaal voelt? Regisseurs Hans Block en Moritz Riesewieck geven met deze film een gezicht aan een aantal van deze mensen en schijnen licht in een wereld waar je je als gebruiker eigenlijk niet eens van bewust bent. Het zijn de ongeprezen politieagenten die proberen de omgeving waarin miljarden mensen zich bevinden veilig te houden. Deze mensen zijn opgeleid om zwaar emotioneel werk te doen en volgen strikte richtlijnen. Dat kan echter ook betekenen dat er beelden worden verwijderd die mogelijk een verschil kunnen maken als het gaat om de publieke opinie. Iedereen kan zich nog de foto herinneren van het dode Syrische jongetje dat aangespoeld was op het strand. Een beeld dat onder de richtlijnen verwijderd wordt, net zoals foto’s in bepaalde landen zoals bv. Turkije omdat het anders betekent dat een bedrijf als Twitter er niet toegestaan is. Keuzes waar deze “schoonmakers” vaak onbewust aan bijdragen. De documentaire laat een aantal voorbeelden zien, die waarschijnlijk nog relatief “tam” zijn, maar je kan je niet voorstellen om daar echt de hele dag mee overladen te worden en per maand maar 3 fouten te mogen maken. Je vraagt je na het zien van The Cleaners af in hoeverre deze mensen hulp nodig hebben om het allemaal te verwerken, maar ook of we misschien beter af zouden zijn als alle computers ter wereld onmiddellijk uit zouden gaan.
