Iets wat je altijd op school leert is dat competitie binnen een bepaalde markt goed is voor de consument. Het zorgt ervoor dat bedrijven moeten blijven innoveren om er voor te zorgen dat hun producten potentiële klanten het meest aanspreekt. Ook op het gebied van film is dat niet anders. De ene actiefilm kan daardoor kop en schouders uitsteken boven andere titels die rond dezelfde tijd uitkomen. Ze kunnen echter wel heel anders zijn en daardoor dezelfde klanten trekken. Dat wordt moeilijker wanneer beide titels over hetzelfde onderwerp gaan. Dan wordt al snel één van de twee als beste bestempeld en dat is precies het probleem waar Mowgli, de nieuwste film gebaseerd op het wereldberoemde verhaal The Jungle Book van Kipling, mee te kampen heeft.
Het verhaal wijkt vrij weinig af van het originele verhaal. Een jongen, Mowgli, wordt gevonden door de dieren in de jungle en opgevoed door wolven, maar naarmate hij ouder wordt wordt hij door sommigen gezien als een bedreiging en moet hij meer leren over wat het betekent om mens te zijn.
De productie van Mowgli begon net iets voor die van The Jungle Book van Disney en is net zoals die film een combinatie van echte mensen in combinatie met CGI-dieren. Voor deze film, geregisseerd door Andy Serkis, is er gebruik gemaakt van “performance capture” (zoals bij Gollum in Lords of the Rings, King Kong en Planet of the Apes), waarbij de uitdrukkingen van de acteurs gebruikt worden om in dit geval de uitdrukkingen van de koppen van de dieren te animeren.
En dat is waar Mowgli de grootste fout mee maakt. Door dit te doen heb je constant het gevoel dat je zit te kijken naar dieren waarop een gezicht is geplakt. Stel je zelf even voor hoe een dier met een menselijk gezicht er uit zou zien en dan snap je al snel dat dat enigszins beangstigend is. Hierdoor voelen de dieren lang niet zo realistisch aan als in de versie van Disney en is het een stuk moeilijker om echt de film ingetrokken te worden. Het resulteert in een film die frustrerend is om te kijken en waarbij je constant moet denken aan “die andere Jungle Book films” van Disney, die gewoon veel beter zijn. Warner Bros zag wat de concurrentie deed en verkocht daarom de rechten aan Netflix, maar het streaming platform ging er wel mee verder. Het resultaat is weer een nieuwe Netflix-film die laat zien dat ze op het gebied van films er nog steeds niet altijd in te slagen echt goede titels neer te zetten.
Je gaf al aan een stuk minder onder de indruk te zijn dan ik – maar een 4 is wel onverwachts hahaha. Ik snap je kritiek wel, maar ik had er zelf geen “last” van. Ik ben echter stiekem wel heel benieuwd wat je vond van het acteerwerk van deze Mowgli in tegenstelling tot die uit The Jungle Book.
Het acteerwerk van dat jongetje in The Jungle Book was niet al te best en dat is hier, zoals je ook in je recensie opmerkte, prima.
Ik ben er aan begonnen, maar het gaat moeizaam. Die gezichten spelen absoluut een rol, maar ook misschien een Mowgli / Jungle Book moeheid. Hoe vaak moet het zelfde verhaal nog verteld worden?
Uiteindelijk gaat het verhaal wel ietsje anders, maar de basis is inderdaad hetzelfde.
Ik vond het een hele mooie en goed gemaakte film. Misschien had Balou iets beter gekund qua uiterlijk maar verder vond ik de dieren juist leuk zoals ze gemaakt zijn. Ik werd zeker wel de film ingetrokken hoor. Smaken verschillen.
Uiteraard! Heb ook meer positieve recensies over deze film gelezen, maar zelf kon ik ‘m niet waarderen.