Het schrijven van een verhaal voor een film is een uitdaging, waarbij degene die bedenkt wat er met de hoofdpersoon gebeurt een enorm aantal keuzes kan maken. Als schrijver wil je uniek zijn en niet in clichés vervallen. Als je de juiste keuzes maakt en het vervolgens ook nog eens door een competente regisseur verfilmd wordt, kan dat resulteren in een topfilm. Maar één foute keuze kan heel veel afdoen aan een verhaal, soms zo erg dat de kijker niet langer bereid is om te geloven in de wereld die je met veel moeite hebt opgebouwd. Gelukkig was dat niet het geval voor Arctic…tot de laatste vijf seconden.
In Artic is Overgård (Mads Mikkelsen) op de noordpool neergestort met z’n vliegtuig. Hij is een ervaren piloot, die weet hoe hij in zo’n onbewoonbare plek moet overleven. Hij volgt dagelijks een strak schema en zorgt dat hij vanuit de lucht zichtbaar is, vangt vis, probeert uit te vinden waar hij zich precies bevindt en zendt signalen uit in de hoop gevonden te worden. Hij moet echter na een tijd het besluit nemen of hij zal blijven wachten of zelf door het onvoorspelbare landschap zal reizen om te overleven.
Deze “man tegen de natuur” film steunt volledig op het acteerwerk van Mikkelsen. Hij is hier fantastisch en weet in een film waarin er bijna geen dialogen zitten, een karakter neer te zetten waar ik echt om gaf. Een man die een drang heeft om te overleven en daarbij enorm moeilijke keuzes moet maken. Regisseur Joe Penna brengt de verlaten vlaktes en het gevoel van eenzaamheid, waarbij je zelf eigenlijk je grootste vijand bent, prachtig in beeld. Hij is ook gedeeltelijk verantwoordelijk voor het verhaal en maakt zoals ik al aangaf tijdens m’n introductie aan het einde van de film (die ik verder niet zal weggeven) een keuze die me zo dwars zat dat ik daardoor m’n score met een punt heb verlaagd. Ik snap waarom hij dit gedaan heeft en je zou zelfs een punt kunnen maken dat het op diverse manieren te interpreteren is, maar dat deed voor mij erg veel af aan het gevoel waarmee in de bioscoop verliet.
Arctic is voor mij het levende bewijs dat er ook een nadeel kleeft aan een PACFEST. Ik hem namelijk zoveel goede films gezien die dag dat Arctic, zeker na het buitengewoon sterke Green Book, mij minder beviel. Tussen beide films zat maar 15 min pauze en ik merkte dat ik kijkens het bekijken van Arctic nog teveel aan de voorgaande film moest denken.
Misschien komt dat doordat het verteltempo in deze film heel laag ligt (wat uiterst begrijpelijk is) waardoor Arctic minder goed aan kwam bij ondergetekende. Heb echter wel genoten van de vrijwel altijd sterke Mikkelsen en de prachtige desolate beelden. Wellicht nog maar eens een kans geven wanneer hij later te streamen is.
Ik vond het een fijne afsluiter en ik kan makkelijk overschakelen tussen films. Dat lage tempo was fijn, maar kan me voorstellen dat dat niet voor iedereen geldt.
Helemaal mee eens, prachtige survivalfilm met een zéér onbevredigend einde. Wat een acteur, die Mats!
Ja, dat was inderdaad erg jammer!
Naar mijn gevoel een film zonder enig script. Mooie beelden, dat wel.
Jammer genoeg nietszeggend. Wel ‘n doordouwer die Madsen.
Dat gevoel had ik niet, het is duidelijk een verhaal van overleven, niets meer of minder en daarin komt het karakter van het hoofdpersonage wel naar boven.