Na het zien van Velvet Buzzsaw op Netflix afgelopen weekend, waarin een kunstrecensent een centraal karakter is en met in het achterhoofd de feedback die je vaak van filmmakers of koks hoort dat recensenten stiekem dat beroep zouden willen doen. Ik vroeg me af of dat een makkelijke reactie is om met slechte recensies om te gaan of dat er een kern van waarheid in zit. Zelf heb ik nooit die droom gehad, maar ik ben erg benieuwd of anderen die over films schrijven dat mogelijk wel hebben en wat jouw mening is over de kritiek op recensenten.
Willen recensenten stiekem filmmaker zijn?
Hoi, daar kan ik erg kort over zijn: ik heb geen enkele ambitie om zelf films te maken. Ik vind het gewoon leuk om andere filmliefhebbers te wijzen op films die ik zelf de moeite waard vind en die mogelijk wat afwijken van wat de meerderheid bespreekt. Groetjes, Erik
Ja, zo ziet ik het ook. Inderdaad delen van je mening in de hoop dat anderen net zo enthousiast (of niet) zijn over de films waar je over schrijft. En uiteraard ook om er dieper op in te kunnen gaan (al gebeurt dat in de praktijk minder)
Ik kan alleen maar schrijven over wat ik goed, matig of slecht vind, maar dat is nog niet de waarheid. Film is persoonlijk en iedereen heeft zijn eigen smaak. Als ik werk van een ander bekritiseer dan moet ik de stoute schoenen aantrekken en het zelf doen. Hoewel ik daar geen interesse in heb. Het is momenteel wel een hot topic, want je leest nu wel vaker dat filmrecensenten onder vuur komen te liggen. Ergens terecht als je ook leest of hoort dat recensenten na 20 minuten de persvoorstelling verlaten om vervolgens een product compleet de grond in te boren. Natuurlijk is het makkelijk om iets negatiefs dan iets positiefs te schrijven, maar dan moet je naar mijn mening het of zelf doen of een andere job zoeken. 🙂
Het blijft inderdaad een persoonlijke mening. Het is aan de ander om daar veel of weinig gewicht aan te geven.
Zelf heb ik nooit het gevoel dat ik het zelf zou moeten doen om valide kritiek te kunnen geven.
Maar ben het wel eens dat je een werk een volledige kans moet geven voordat je er over schrijft.
Er zullen zeker wel zure wanna be filmmakers tussen zitten, daar ontkom je niet aan. Maar dat is he mooie van recensent zijn: iedereen kan het doen. Natuurlijk komt er meer bij kijken dan praten over wat je net gezien hebt maar uiteindelijk gaat het om de liefhebberij, denk ik.
True, ik schrijf voornamelijk omdat films m’n passie zijn en als je er veel ziet ben je prima in staat om een gevoel te ontwikkelen wat goed en slecht is aan een film. Natuurlijk gemengd met je eigen smaak 🙂
Ik heb helaas het talent niet om überhaupt een scenario te bedenken, laat staan uit te voeren, dus daarmee ook nooit de ambitie gehad 🙂 Ik ben gek op schrijven, maar non fictie is sowieso nooit mijn ding geweest. Ik heb in een ver verleden weleens gedacht aan het maken van een documentaire, maar ik vind zoveel onderwerpen interessant dat ik daar eigenlijk nooit iets mee heb gedaan. Ik kijk ze echter wel met heel veel plezier.
Een documentaire zou als ik iets zou moeten maken ook m’n keuze zijn. Ik hou het bij af en toe een filmpje maken voor de site en verder dan dat gaat het niet 🙂