The Man Who Stole Banksy (2018) – Recensie

The Man Who Stole Banksy recensie

Het aantal documentaires die over Banksy gaan, blijft gestaag stijgen. Na het zien van Exit Through the Gift Shop , Banksy Does New York, How To Sell A Banksy en Saving Banksy vroeg ik me af in hoeverre deze nieuwe docu in staat zou zijn daar nog iets aan toe te voegen. Want de laatste twee titels hadden al als onderwerp het veilig stellen en verkopen van het werk van deze populaire straatkunstenaar. Ze schenen een licht op de markt van Banksy kunst, de kunstwereld als geheel en de ethische kant van het verwijderen van werken die op een publieke locatie te vinden zijn.

The Man Who Stole Banksy review
De setting van The Man Who Stole Banksy is in zoverre anders, dat de meeste focus ligt op een werk van Banksy dat hij in Jerusalem maakte, in de buurt van de muur die door Israel neer werd gezet. Op de afbeelding is te zien hoe een Israëlische soldaat de papieren controleert van een ezel. Een beeld dat de Palestijnse bevolking als belediging zag en een succesvolle lokale zakenman zag zijn kans om het werk veilig te stellen, door een blok beton van 3 ton uit te zagen en dit via eBay aan te bieden. Regisseur Marco Proserpio probeert te laten zien wat de situatie rondom deze gebeurtenis was en de impact die het heeft gehad op de lokale bevolking. Hij probeert het verwijderen/verkopen van het werk echter ook verder te plaatsen in de context van de bedoeling van een straatartiest en of dit eigenlijk wel kan.

“een goed overzicht van wat er allemaal speelt in de kunstwereld…”


 Het is een interessante vraag die vanuit juridisch oogpunt simpel te beantwoorden is. De eigenaar van het gebouw waarop kunst krijgt automatisch eigendom van dat werk en kan er mee doen wat hij/zij wil, of dit nu overschilderen is of verkopen. Toch zien bepaalde straatkunstenaars en ook de voormalige manager van Banksy dit heel anders. Het zijn als je eerdere Banksy documentaires gezien hebt geen nieuwe discussies en het is vooral het gedeelte dat zich afspeelt in Jerusalem dat het meest interessant is. Vanwege m’n eerdere kijkervaringen met betrekking tot dit onderwerp voelde The Man Who Stole Banksy niet heel vernieuwend aan en leek het soms de focus wat te verliezen. De voiceover van Iggy Pop is sfeervol, maar het geheel had in een iets kortere versie waarschijnlijk beter uit de verf gekomen. Als je echter bijna geen documentaires over Banksy gezien hebt, dan biedt deze film een goed overzicht van wat er allemaal speelt in de kunstwereld en met betrekking tot Banksy in het bijzonder.

The Man Who Stole Banksy draait anaf 2 mei in de bioscoop

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

2 thoughts on “The Man Who Stole Banksy (2018) – Recensie

  1. Ik had eerder geen docu’s over hem gezien en vond deze dan ook echt wat toevoegen. Het gaat niet alleen om Banksy, maar ook over hoe publiekelijk straatkunst nu echt is. Vele spelers die aan het woord waren voegden ook wat toe, met Wallid ‘the beast’ als mooiste voorbeeld.

    • Wanneer je nog eerder geen documentaires over hem hebt gezien (dan moet je in ieder geval nog Exit Through the Gift Shop kijken), dan snap ik inderdaad dat het wat toevoegt. En de setting voor deze film is bijzonder en geeft je wat meer inzicht in het dagelijkse leven naast zo’n grote muur.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *