Gräns (2018) – Recensie

Gräns Border recensie

In een zee van films kunnen de golven soms zo voorspelbaar worden, dat je al varend hoopt op een golf die in plaats van glooiend misschien een andere vorm heeft, zoals vierkant. Helaas is de kans daarop uiterst klein, maar toch hoop je als filmliefhebber er eentje te ontdekken. Een film die je weer frisse moed geeft dat er nog unieke dingen te vinden zijn. Gräns (Border) is zo’n titel.

Gräns Border review

Tina (Eva Melander) is een douanebeambte met een speciale gave. Ze is namelijk in staat om te ruiken wanneer iemand iets voor haar verbergt. Zonder fouten is ze in staat smokkelaars er uit te vissen. Met haar bijzondere verschijning lijkt ze vaak maar weinig emotie te hebben, maar dat verandert wanneer ze er een man uitvist die ze niet in staat is correct te lezen. Ze voelt een connectie en begint een ontdekkingstocht naar haar eigen gevoelens, wat ze wil en wie ze is.

“niet in een hokje…”


 Gräns is een titel die zich niet in een hokje laat stoppen, waardoor het des te sterker is. Het bevat fantasie, horror, romantische en crime elementen die samengebracht worden tot een film waarbij je op het ene moment op het puntje van je stoel zit en het andere met afkeer kijkt waartoe iemand in staat is. Regisseur Abbasi maakt van de karakters nergens “freaks” of karikaturen, maar simpelweg personen die anders zijn maar ook dezelfde worsteling hebben met hun emoties en keuzes in hun leven. Juist dat zorgt ervoor dat je als kijker de wereld van Tina wordt ingezogen. Een wereld die je niet loslaat en na het zien nog in je hoofd rond zal blijven spoken.

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

2 thoughts on “Gräns (2018) – Recensie

    • Ja, ik had ‘m genoteerd naar aanleiding van jullie recensie, was er alleen nog niet eerder aan toegekomen 🙂

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *