De Terminator franchise heeft door z’n eerste twee films, die worden gezien als klassiekers, een sterke basis neergezet. Het is echter jammer dat er daarna geen films zijn geweest die hetzelfde nivo wisten te behalen. Zelf heb ik genoten van Genisys, maar niet iedereen had dezelfde mening. Met Dark Fate komt Linda Hamilton weer terug naar deze serie en de vraag is in hoeverre dat iets toevoegt. Is Dark Fate een “return to form”?
In de eerste 20 minuten van Terminator: Dark Fate wordt al meteen duidelijk wat voor film dit is. Bijna alle bekende elementen uit Judgment Day komen langs: Mensen/robots uit de toekomst verschijnen, een onbekende vrouw, Dani Ramos (Natalia Reyes) is het doel van de Terminator en wordt beschermd, er zijn diverse achtervolgingen en de terminator uit deze film kan ook het uiterlijk van elk willekeurig persoon aannemen. De rest van de film verandert maar weinig aan deze elementen en voegt eigenlijk alleen een verbitterde Sarah Connor toe, als extra bescherming. Mackenzie Davis speelt haar rol, van beschermengel Grace, overtuigend. Haar karakter voelt aan als een geduchte tegenstander van de nieuwe terminator, de REV-9 (Gabriel Luna), alhoewel ze dezelfde issues lijkt te hebben als Jean Claude van Damme in Universal Soldier. Dani, het doelwit, is een karakter dat maar weinig te doen heeft en een redelijke “blank slate” is.
Wat Dark Fate probeert te doen is de kijker duidelijk maken dat de dreiging van Skynet er niet meer is (met een CGI scène waarin de personages nog net in de uncanny valley zitten), maar dat er een nieuw gevaar is. Met een veranderde toekomst zou je dus ook verwachten dat technologie niet langer hetzelfde zou zijn, maar de manier van tijdreizen en zelfs het uiterlijk van de nieuwe Terminator onderschrijven dit totaal niet. Misschien was het idee “the more things change, the more stays the same”, maar het resulteert in een Terminator film die aanvoelt als een tribute aan de tweede film, maar lang niet zo goed gemaakt. De toevoeging van karakters uit die film voegt daarbij weinig toe en wanneer uiteindelijk bekend wordt wat de rol van Dani is in de toekomst, voelt dat nooit belangrijk aan. Het verhaal is helaas te zwak en ook niet alle actiescènes maken indruk. Schwarzenegger zegt hier “I won’t be back” en eerlijk gezegd zou ik het niet erg vinden als dat ook het geval is met deze franchise.
