Het duurde meer dan 40 jaar (!), maar vanaf deze week draait het laatste deel van de derde Star Wars trilogie in de bioscopen. Een deel dat waar veel op rust, want het is de afsluiter. Dit is een filmreeks die de kijkers vanaf 1977 in z’n greep hield, waarbij de prequels velen de angst gaven dat drie films genoeg was en waarin de nieuwe trilogie zichzelf moest bewijzen en dat met de eerste twee delen, The Force Awakens en The Last Jedi deed. J.J.Abrams schoof na Rian Johnson weer in de schrijvers- en regisseursstoel. Weet hij dit saga tot een bevredigend einde te brengen?
Nadat de “Resistance” stand heeft weten te houden in The Last Jedi is het aan hen om het op te nemen tegen Kylo Ren en een nieuwe bedreiging, waarvoor ze het heelal moeten doorkruisen om de juist informatie te vergaren en zo het heelal te kunnen verlossen van de onderdrukking. Maar met maar weinig ondersteuning en de constante dreiging lijkt dat een moeilijke opdracht te zijn.
Met het budget dat beschikbaar is voor een Star Wars film is er uiteraard visueel maar weinig op de film aan te merken. De film zit vol met spectaculaire beelden. En ook op het acteerwerk heb ik weinig kritiek. Het probleem zit echter in het verhaal. Je ontkomt er simpelweg niet aan om deze film te vergelijken met z’n voorganger. Rian Johnson slaagde er met zijn verhaal in om Star Wars weer fris aan te laten voelen door simpelweg af te stappen van tradities en daarbij het verleden grotendeels gedag te zeggen. Dat maakte de verwachtingen voor dit vervolg hoog, maar J.J.Abrams heeft er met z’n schrijversteam voor gekozen weer terug te gaan naar het bekende en dat is zeer jammer. Het doet daarmee veel van Johnson’s werk teniet. Hij is zelfs zo voorzichtig en lijkt fans zo blij te willen maken dat er bekenden terugkeren en niets definitief lijkt te zijn. Hij geeft af en toe de kijker het gevoel van verlies om dat bijna meteen weer teniet te doen. Hierdoor voelen de eerdere momenten goedkoop en onbeduidend aan. The Rise of Skywalker is een aaneenschakeling van actie en een feest van herkenning voor fans, maar er is simpelweg te weinig ruimte om ook de karakters voldoende ontwikkeling te geven.
De focus is ook hier weer Rey. Daisy Ridley speelt haar rol met volle overtuiging en ook de interactie met Adam Driver’s Kylo Ren speelt weer een belangrijke rol. De andere karakters zoals Finn en Poe zijn minder belangrijk en Rose, die in het vorige deel geïntroduceerd werd, heeft hier amper iets te doen. Het is mooi om Carry Fisher nog een keer op het grote doek te zien zonder dat het geforceerd aanvoelt. Haar aanwezigheid is natuurlijk, ook al heeft Leia weinig te zeggen. De finale is, zoals verwacht, groots maar desondanks loop je uiteindelijk niet met een voldaan gevoel de bioscoop uit. Iets wat je bij het einde van dit saga toch wel zou mogen verwachten. Abrams heeft gekozen voor veilig in plaats van baanbrekend en dat is jammer.
Ik vind een zesje nog vrij positief, eigenlijk!
Er is genoeg om van te genieten, vandaar toch de positieve score.