Dawg Fight (2015) – Recensie

Als ik Netflix gebruik en op zoek ga naar iets om te kijken, dan is de kans groot dat ik als eerste de documentaire sectie induik. Het is een genre dat ik erg veel kijk en het aantal goede documentaires die ik al gezien heb is groot. Op een gegeven moment kwam ik bovenstaande titel tegen en omdat vechtsport me altijd geïnteresseerd heeft, was ik erg benieuwd wat deze film te bieden had. Het introduceerde een wereld aan me die ik nog niet kende, namelijk die van de achtertuin gevechten.

Het is een keihard gebeuren, want behalve het feit dat er een kleine ring staat hebben deze gevechten zo goed als geen regels. De vechters dragen geen handschoenen en slaan elkaar dus met blote vuisten. Alhoewel de gehele buurt er naar toekomt zijn de evenementen in principe illegaal, maar de politie staat ze oogluikend toe. In de arme wijken buiten Miami is het namelijk een moment waarbij het geweld zich voornamelijk in de ring afspeelt.

De gevechten worden georganiseerd door Dada 5000, die eerder een bodyguard was voor voormalig straatvechter Kimbo Slice en die met passie, samen met z’n team, de gevechten organiseert en promoot. Wanneer hij echter de kans krijgt om zelf in de UFC te gaan vechten moet hij een keuze maken of hij de organisatie van de gevechten nog wil doen, want hij loopt het risico geen licentie te krijgen.

Dawg Fight is een erg rauwe documentaire, waarin de gevechten keihard zijn en de manier waarop de film geschoten is, in een flets kleurenpalet, je het gevoel geeft dat het een plek is waar je niet graag zou willen zijn. De mannen die meedoen nemen grote risico’s, er is namelijk geen officiële medische hulp aanwezig, voor een klein beetje geld maar wel met de hoop dat ze door promoters op Youtube gezien worden en een kans krijgen een beter leven op te bouwen. Dat streven om zich los te vechten van hun huidige bestaan is begrijpelijk, want tijdens de documentaire wordt één van de vechters buiten de ring in kritieke toestand opgenomen. Een documentaire die niet bang is om ook de minder mooie kanten van Amerika laat zien.

De Filmkijker sprak met de regisseur van deze film Billy Corben.