The Wolfpack (2015)

Stel, je mag bijna nooit het huis uit, hoogstens vijf keer per jaar (maar sommige jaren maar één keer). Wat zou jouw beeld zijn van de buitenwereld als je deze bijna compleet moest vormen op basis van de films die je in huis hebt? Je kan je vast voorstellen dat de meer extreme situaties die je zou zien voor waarheid aan zou nemen en dat je de wereld buiten als een extreem gevaarlijke zou zien. Het is precies wat voor de zeven kinderen van de familie Angulo jaren lang de realiteit was. Deze documentaire laat zien wat voor impact dit op hen gehad heeft.

Documentaire maakster Crystal Moselle kwam de zes jongens van het gezin op straat tegen. Ze vielen op omdat ze allemaal lang haar hadden en gekleed waren als de gangsters uit Reservoir Dogs. Ze besloot ze aan te spreken en langzaam vormde ze een band met de groep. Toen ze er achter kwamen dat ze documentaires maakte waren ze meteen geïnteresseerd en Moselle spendeerde een aantal jaar aan het maken van deze film.

Het is bijna niet voor te stellen dat deze jongens zo’n beschermd leven geleid hebben. Hun vader, die de Hare Krishna volgt, vond New York te gevaarlijk voor zijn kinderen en verbood hen, net zoals zijn vrouw om naar buiten te gaan. Hij had als enige de sleutel van het appartement en de kinderen werden daar groot gebracht en kregen les van hun moeder. Daarnaast spendeerden ze erg veel tijd aan het kijken van films en hielden van het medium, vooral films waarin er veel karakters waren. Wat het gezin namelijk deed was heel de film volledig uitschrijven en de verschillende rollen door de verschillende broers (en zus) te laten spelen. Ze maakten van karton en papier zelf de rekwisieten (van allerlei soorten wapens tot en met hele outfits) na en namen vervolgens een eigen versie van de gekozen film op. Op een gegeven moment besloot één van de broers zonder toestemming de woning te verlaten om alleen op ontdekkingstocht door de stad te gaan, maar omdat hij zo weinig wist van de maatschappij werd hij kort daarna gearresteerd. Toch bleek die stap een belangrijke te zijn geweest voor de rest van de broers om hem te volgen en eindelijk de wereld te ontdekken.

Crystal Moselle vertelt met The Wolfpack zo’n ongelofelijk verhaal, dat je het bijna niet kan geloven wat deze kinderen hebben meegemaakt. De jongens zelf zijn zeer sociaal, hebben een grote liefde voor films en velen hebben de ambitie om ook in dat vakgebied een carriere te gaan maken. Natuurlijk vraag je je als kijker ook af waarom die ouders dit hun kinderen aangedaan hebben. Alhoewel zowel de vader als moeder aan het woord komen krijg je daar (helaas) geen volledig beeld van. Door gebruik te maken van archief materiaal en de jongens te volgen tijdens een wandeling door de stad (waarbij ze bijvoorbeeld opmerken dat het park er net als 3D uitziet) weet ze een fascinerend portret neer te zetten van een merkwaardig gezin.