Na recent A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence en Songs from the Second Floor van Roy Andersson gezien te hebben, was ik ook erg benieuwd naar wat ouder werk van hem. Het recent opnieuw uitgebrachte A Swedish Love Story sprak me qua titel aan en ik was dan ook benieuwd of dit een film was die mogelijk vergelijkbaar zou zijn met Before Sunrise. De film gaat over twee tieners, Annika en Pär die tijdens een hete zomer voor elkaar vallen.
De film is een product van z’n tijd en het is fascinerend om te zien hoe Zweden er in 1969 uit zag. Het verhaal over een prille liefde is echter van alle tijden en alhoewel de twee hoofdrolspelers dat zeker goed weten neer te zetten wist de film zelf me te weinig te boeien. Het verhaal is erg traag, de volwassenen die verschijnen vaak bizar (waarbij ik me afvroeg of dit met opzet is of dat de cultuur simpelweg anders was), waardoor het maar niet wilde lukken om echt mee te leven met wat Annika en Pär meemaken. Een film waar zeker een publiek voor is, maar waartoe ik niet behoor en dat maakte het een erg lange zit.
