De inventiviteit van de mens heeft ons al ver gebracht op allerlei vlakken. Dat zijn zaken waar je soms niet eens meer over nadenkt, zoals hoe het eten op efficiënte wijze op je bord is gekomen of hoe bepaalde ziektes die een paar eeuwen geleden vele miljoenen mensen het leven kosten nu niet meer voorkomen of simpel te genezen zijn. Ondanks de vele ontwikkelingen valt er nog genoeg te ontdekken en op het vlak van de ruimte zijn we nog maar net begonnen. De laatste keer dat we op een ander hemellichaam stonden is al weer 43 jaar geleden en alhoewel de Nederlandse ondernemer Bas Lansdorp met zijn project Mars One (dat overigens stevige kritiek krijgt) grote plannen heeft voor een kolonie op Mars, is dat voorlopig nog geen realiteit.
Gelukkig hebben we met films wel de mogelijkheid daar over te dromen en in The Martian is de mensheid al wel zo ver en zijn de eerste mensen op de rode planeet geland. Met de regie in handen van science fiction specialist Ridley Scott en hoofdrollen van onder andere Matt Damon, Jessica Chastain, Jeff Daniels, Michael Peña en Chiwetel Ejiofor is het de vraag of die droom op geslaagde wijze gerealiseerd is.
De film opent meteen op Mars, waarbij de leden van de Mars-missie bezig zijn met bodemonderzoek. Een plotselinge storm dwingt hen echter om de missie vroegtijdig af te breken en aan boord te gaan van hun raket terug naar aarde, die op het punt staat omver geblazen te worden. Tijdens de evacuatie wordt Mark Watney (Matt Damon) echter geraakt door rondvliegend puin. De rest van de bemanning kan hem niet meer vinden, ontvangt geen signalen meer en laat hem voor dood achter. Mark blijkt echter nog te leven, maar de vraag is hoe lang. Met een verwonding, een beperkte voorraad eten en een volgende missie die pas over vier jaar op Mars zal landen is het de vraag of hij ooit nog levend van Mars af zal komen.
Alhoewel veel filmfans langzaam begonnen te twijfelen aan de bekwaamheid van Ridley Scott na films als The Counselor en Exodus: Gods and Kings laat hij hier zien dat hij het nog steeds kan. Hij slaagt er in om twee verschillende verhalen, eentje over een man die in z’n eentje moet zien te overleven op een planeet zonder natuurlijke bronnen en een ander over de specialisten bij NASA die een plan moeten verzinnen om hem te helpen en te redden. De film is daarbij een mix van Apollo 13, Cast Away en Gravity die erg goed uit de verf komt.
Matt Damon is fantastisch in zijn rol. Zijn “Wilson” is het video logboek waar hij constant tegen praat en omdat hij vaak recht in de camera kijkt voel je als kijker een directe band. Je lacht mee met z’n grappen en voelt z’n pijn en frustratie als er iets niet wil lukken. Mars zelf is overigens ook prachtig gerealiseerd, met veel shots van indrukwekkende, lege berglandschappen. Het contrast met het verblijf van Mark Watney is daardoor des te groter. Er is geen moment dat je twijfelt aan de echtheid van de wereld die Ridley Scott weet neer te zetten. Er zijn van die films die je in de bioscoop moet hebben gezien en The Martian is zonder twijfel zo’n film.
Ik maakte in mijn recensie eigenlijk alleen een vergelijking met Cast Away maar hij heeft inderdaad ook veel elementen van Gravity en Apollo 13.
Ik vond het echt een topfilm en zeker de moeite waard om in de bios te zien.
Ging ook stuk met de muziek tijdens de aftiteling!
Die muziek is me niet bijgebleven, maar ik weet wel dat het een film is die ik heel graag nogmaals wil bekijken.
Vond je de score zo mooi of de disco muziek?
Jouw cijfer is een stukje hoger dan bij de meeste mensen en aangezien ik het regelmatig met jouw mening eens ben moet ik deze film maar eens snel gaan kijken 🙂
Ik had van tevoren nog niet gekeken naar andere cijfers (probeer ik zo min mogelijk te doen zodat ik niet beïnvloed wordt). Ben benieuwd naar jouw mening Patricia.
Ja, net gezien in de bios. Moest ook erg veel aan Gravity denken en heeft me Gravity omdat daar een aantal dingen na mijn mening beter waren uitgevoerd. Dat wil niet weg nemen dat dit een prachtig space epic is. Zeker een aanrader.
Als ik moest kiezen dan zou ik ook Gravity kiezen (die heeft ook een hogere score gekregen), maar deze was ook fantastisch.
Je wilt niet weten hoe lang ik op en neer heb gescrold bij de foto/quote in het midden 😛 Daarnaast ben ik het ook helemaal met je eens!
Hahaha, dat begrijp ik helemaal! Het is echt een stukje “eye candy” dat ik al heel lang wilde implementeren en ik moet toegeven dat ik dat nog steeds doe bij elke nieuwe recensie die ik schrijf 😉
Fijn om te horen dat je ‘m ook goed vond.
Zoals je al weet had ik niet zoveel met deze film, maar ik ben wel blij dat jij ervan hebt kunnen genieten 🙂
Ja, I know! Verwachtte iets heel anders van je recensie dus was redelijk “geschokt” toen ik las wat je er van vond 🙂
Hoi, zojuist heb ik “The martian” gezien op dvd. Ik moet zeggen dat ik het een zeer boeiende film vond, veel beter dan ik had verwacht. Een ode aan de zelfredzame mens! Groet, Erik
Mooi om te lezen. Zelf heb ik ‘m inmiddels al weer een tweede keer gezien en vond ik ‘m net zo goed.
Pingback: Bad Times at the El Royale (2018) – Recensie | De Filmkijker
Pingback: Atlanta – Seizoen 1 – Serie recensie | De Filmkijker