The Lobster (2015) – Recensie

Waar zit ik in vredesnaam naar te kijken? Het is één van de eerste gedachten die door m’n hoofd schoot bij het zien van deze film. De regisseur van Dogtooth, Yorgos Lanthimos, weet weer een film voor te schotelen die je ongemakkelijk laat voelen, een absurde situatie compleet serieus te presenteren en daardoor je aandacht te houden. Het is een film die iets doet wat je niet verwacht, alsof je in een restaurant zou vragen of je als eerste het toetje zou kunnen eten.

In de wereld van The Lobster hoor je niet single te zijn. Als je dat wel bent dan wordt je naar een hotel gestuurd waar je iemand moet vinden waar je een enkele overeenkomst mee hebt. Dat kan bijvoorbeeld zijn dat je beide regelmatig een bloedneus krijgt. Dat is de basis om vervolgens twee personen te koppelen in de hoop dat het klikt, waarna ze weer terug mogen naar de stad. De tijd waarin je je nieuwe partner moet vinden is echter beperkt. Lukt het je niet na ongeveer 45 dagen iemand te vinden, dan wordt je in een dier naar je keuze verandert en losgelaten in het bos.

David (Colin Farrell) moet naar het hotel en doet dat samen met z’n broer, die verandert is in een hond. Hij vormt een vriendschap met “The Limping Man” (Ben Whishaw) en “Lisping Man” (John C. Reilly). Naarmate de dagen verstrijken ziet David het niet langer zitten en besluit hij te ontsnappen. In het bos sluit hij zich aan bij een groep andere ontsnapten. Deze gemeenschap heeft zo z’n eigen regels. Zo moet men alleen blijven en mag er geen relatie met anderen worden begonnen. David begint echter iets te voelen voor “Shortsighted Woman” (Rachel Weisz) en moet dat verborgen houden voor de leider van de groep, gespeeld door Léa Seydoux.

 Ondanks het feit dat de setting en gebeurtenissen zo vreemd zijn, slaagt Lanthimos er echter wel in om een film neer te zetten die boeit en weet te verbazen. De setting is even surrealistisch als het verhaal en regelmatig zie je willekeurige dieren in de achtergrond langslopen of vinden er gebeurtenissen plaats die schokken. Er is geen moment waar je je echt op je gemak voelt en dat is knap gedaan. Het maakt van The Lobster wel een film die niet voor iedereen is, maar als je op zoek bent naar een film die anders is, dan voldoet deze wel aan die beschrijving.