The Revenant (2015) – Recensie

Alhoewel ik persoonlijk geen fan was van Birdman, de vorige film Alejandro González Iñárritu, is hij wel een regisseur van wie ik graag z’n films wil zien. Babel maakte indruk en z’n 21 Grams staat in m’n top 100 van favoriete films. Op technisch vlak is hij erg gegroeid en door z’n samenwerking met cinematograaf Emmanuel Lubezki (die onder andere werkte aan Gravity, Children of Men, Birdman en The Tree of Life) ben je verzekerd van visuele pracht en The Revenant is daarop zeker geen uitzondering.

Je zou nog een discussie kunnen voeren over het feit of wat er in The Revenant als pracht zou kunnen worden omschreven, want het verhaal speelt zich af rond 1823, waarbij het met de hygiène wat minder gesteld is en de groep mannen die de film aan het begin introduceert moeten overleven in de natuur terwijl ze op dieren jagen voor hun pelzen (die erg veel geld opleveren). Dat werk komt echter niet zonder gevaren, want naast de meedogenloze natuur doen de indianen er alles aan om indringers te verjagen. Tijdens de opening ondervindt je dit als kijker aan den lijve in een indrukwekkend geschoten aanval, waarbij niet alleen de pijlen je om de oren vliegen, maar de camera op diverse momenten bijna onwerkelijk bewegingen maakt in één lang shot. Er waren al diverse momenten waarbij ik me afvroeg hoe ze het voor elkaar hebben gekregen, zoals wanneer de camera uit stilstand plotseling mee begint te rijden met een indiaan te paard. Het eindresultaat van de aanval is dat veel mannen het niet overleven, maar de kleine groep die per boot weet te ontsnappen zal moeten overleven.

Hugh Glass (Leonardo DiCaprio) is de gids voor de groep. Hij kent, samen met z’n zoon (die half-Indiaans is), de omgeving goed en weet hoe je in de barre omstandigheden moet overleven. Toch ligt hij niet bij iedereen in de groep goed. John Fitzgerald (Tom Hardy) mag hem niet, maar ziet de noodzaak van z’n aanwezigheid. Wanneer Glass echter onverwacht wordt aangevallen door een beer (die overigens extreem overtuigend in beeld wordt gebracht en ook de kijker niet spaart) moet de groep voor hem zorgen. Wanneer de omstandigheden verslechteren besluit de rest van de groep verder te reizen en blijft Fitzgerald samen met wat anderen bij Glass om voor hem te zorgen. Wanneer Glass echter wordt achtergelaten is het voor hem een worsteling om te overleven, want hij is zwak en hij is in vijandig gebied.

 Dat het een hele onderneming geweest moet zijn om deze film te realiseren wordt al snel duidelijk. Alhoewel de crew tijdens het filmen vast de beschikking had over allerlei apparatuur om warm te blijven moet het een hele uitdaging zijn geweest. Iñárritu wilde alleen bij natuurlijk licht filmen, wat betekende dat het aantal uur dat er daadwerkelijk opnames konden worden gemaakt beperkt waren. Maar het uiteindelijke resultaat mag er echter meer dan zijn. Dit is een film die niet alleen visueel adembenemend is, maar ook op het gebied van acteerprestaties. Zowel DiCaprio als Hardy zetten toprollen neer en het zou me niet verbazen als DiCaprio met deze rol eindelijk z’n eerste welverdiende Oscar wint. Tijdens twee uur moet hij zonder al te veel te kunnen praten zo veel emotie uitdrukken door middel van z’n uitdrukkingen en wat gegrom en daar slaagt hij volledig in. The Revenant is een film over overleven en wraak die je geen enkel moment loslaat en dan ook wat mij betreft één van de eerste must-sees van het jaar is.