De beste goochelaars zijn in staat om je te verbazen, om trucs uit te voeren waar je echt totaal geen idee hebt hoe ze die doen. De trucs voelen aan als echte magie omdat het onmogelijk lijkt. Wanneer je vervolgens een goochelaar bezig ziet die niet van datzelfde nivo is, dan zie je al snel de momenten waarop hij je te slim probeert af te zijn, waardoor heel het optreden al snel voor je uit elkaar valt. Dat was voor mij een beetje het geval bij het bekijken van The Client.
Wanneer twee broers in het bos aan het spelen zijn zien ze hoe een advocaat op het punt staat om zelfmoord te plegen. Ze proberen dat te voorkomen, maar de man ontdekt één van hen en vertelt hem dat hij informatie over een lijk heeft die een gevaarlijke crimineel lange tijd in de gevangenis zou kunnen laten belanden. Wanneer hij uiteindelijk toch zelfmoord pleegt raakt de jongste broer in shock en de ander, de veel te bijdehante 11-jarige Mark Sway (Brad Renfro) wordt de centrale spil voor een rechtszaak. Zowel de aanklager (gespeeld door Tommy Lee Jones) als de mafia hebben het vermoeden dat hij misschien de informatie heeft die de zaak kan bepalen. Mark is in gevaar en zoekt hulp bij Regina “Reggie” Love (Susan Sarandon), een advocate die dieper betrokken raakt dan ze van plan was.
De film is gebaseerd op een John Grisham boek en in de jaren negentig zijn er veel films op zijn werk gebaseerd. Dat waren vaak goede films, maar deze werkt wat mij betreft minder effectief. De leden van de mafia zijn te overdreven slecht, waardoor ze als karikaturen aanvoelen. Hetzelfde is het geval met de aanklager. Alhoewel Tommy Lee Jones prima acteert is z’n rol geschreven alsof zijn personage eigenlijk maar weinig goeds in z’n mars heeft. Brad Renfro is als Mark een karakter dat je op je zenuwen werkt en het is eigenlijk alleen Sarandon die een karakter speelt waar ik echt een beetje om gaf. Het verhaal heeft de nodige spannende momenten, maar ook deze voelen té gefabriceerd aan. Het maakt van The Client geen slechte film, maar zeker niet de top binnen het genre.
Het is echt heel lang geleden dat ik The Client heb gezien. Toentertijd vond ik het een aardige film.
Ik had ‘m nog nooit gezien en het is duidelijk een film van een bepaalde tijd in look en feel….
Matige verfilming van een goed boek. Overigens vind ik dat er niet zo heel veel geslaagde Grisham verfilmingen zijn.
Ik heb heel veel van die verfilmingen gezien ten tijde van het uitkomen en daarna niet meer…ben bang dat je gelijk hebt. Ga binnenkort A Time To Kill nog maar eens kijken, kan me daar helemaal niets meer van herinneren.