De filmwereld heeft z’n celebrities. Niet alleen acteurs/actrices, maar ook veel filmliefhebbers zullen in staat zijn een aantal bekende regisseurs te noemen. Als je vervolgens de vraag stelt om bekende documentairemakers te noemen is de kans klein dat er veel namen genoemd zullen worden. Toch zijn deze er toch echt wel. Regisseurs als Werner Herzog, Errol Morris, Morgan Spurlock en Louis Theroux zijn daar voorbeelden van en natuurlijk ook de man achter Where to Invade Next, Michael Moore.
Met een bombastische opening, die niet zou misstaan in een actie- of spionnenfilm vertelt Moore hoe hij van het Amerikaanse leger de vraag heeft gekregen wat ze moeten doen, omdat ze sinds de tweede wereldoorlog eigenlijk nergens meer gewonnen hebben (iets wat overduidelijk verzonnen is). Het is aan hem om antwoord te geven op die vraag en als eenmansleger valt hij diverse landen binnen om te kijken welke ideeën die landen bezitten om ze mogelijk te kunnen claimen en terug te brengen naar Amerika.
Moore doet zich, net zoals Louis Theroux, voor als iemand die maar weinig weet en vervolgens verbaasd is wanneer hij van de persoon die hij interviewt “schokkende” informatie hoort. Of dat nu is dat Italianen wel heel erg veel vakantiedagen elk jaar hebben, dat de rol van vrouwen in IJsland erg sterk is of de manier waarop Duitsland omgaat met z’n oorlogsverleden. Maar Moore is erg goed op de hoogte en weet door die rol te spelen de verbazing goed over te brengen richting de kijker en tegelijkertijd te informeren. Soms mist er subtiliteit of trekt hij wel erg snel verbanden (zoals tussen drugswetgeving en moderne slavernij), maar Moore weet met z’n humor een documentaire te maken die leuk is om te zien.
Alhoewel hij op zoek is naar ideeën om mee terug te nemen naar Amerika is die voor iedereen interessant is omdat het laat zien hoe anders bepaalde onderdelen van een maatschappij kunnen worden geregeld en de effecten die dit kan hebben. Dat kan gaan over maaltijden op school, de manier waarop er omgegaan wordt met gevangenen of het hervormen van het schoolsysteem. Moore weet hoe hij een verhaal moet vertellen en levert met Where to Invade Next weer een documentaire op die zeker gezien moet worden.
Subtiliteit en Michael Moore gaan zelden hand in hand maar dit levert vaak wel onderhoudend kijkmateriaal op. Wil ik toch ook nog wel zien al heb ik er nu ook weer geen bloedhaast mee.
Inderdaad gaan die twee bij hem niet echt hand in hand. Ik wilde weer eens een documentaire in de bios zien en dit leek me wel een interessante 🙂
Ga deze zeker wel kijken, lijk me een erg interessante documentaire.
Ik moet die serie: the Awful Truth ook nog steeds zien van hem, is er nog steeds niet van gekomen.
The Awful Truth heb ik zelf ook niet gezien.
Niet zo sterk als zijn documentaires maar de serie is toch best de moeite waard. Naar mijn smaak waren sommige afleveringen te flauw.
Dan denk ik dat ik dat voorlopig maar even links laat liggen…