Burnt (2015) – Recensie

Er zijn periodes waarin films over hetzelfde onderwerp bijna gelijktijdig worden uitgebracht. Dat betekent automatisch ook dat je de twee gaat vergelijken en er altijd eentje is die minder is. Voorbeelden zijn bijvoorbeeld A Bug’s Life en Antz, The Prestige en The Illusionist en wat betreft kookfilms was er Chef en niet veel later Burnt. En aangezien ik Chef fantastisch vond had ik geen haast om deze film met Bradley Cooper te bekijken, omdat ik het gevoel had dat deze de mindere zou zijn. Toch was ik er nog nieuwsgierig naar en aangezien de film al een tijd uit is op DVD besloot ik ‘m te zien. Was dat voorgevoel juist?

Behalve het feit dat zowel Chef als Burnt over koks gaan, zijn ze maar moeilijk te vergelijken. Chef is een heerlijke feel-good film waarbij het draait om simpele, maar heerlijke uitziende gerechten en familiebanden is de setup van Burnt anders. Adam Jones (Cooper) is een bad boy chef die in het verleden door z’n gedrag en drugsgebruik veel vijanden gemaakt heeft toen hij in Frankrijk werkte door carrières te verwoesten. Hij besloot het allemaal te ontvluchten in Amerika en pas terug te gaan na het schoonmaken van een miljoen oesters in een onopvallend restaurant. Hij bereikt dat doel en heeft als doel om drie Michelin sterren te behalen. Daarvoor besluit hij in Londen een aantal oude bekenden op te zoeken en zijn droom te verwezenlijken. Maar is dat met zijn verleden wel mogelijk?

 Met een interessante cast, naast Cooper spelen onder andere ook Omar Sy, Sienna Miller, Daniel Brühl, Emma Thompson, Alicia Vikander en Uma Thurman grote en kleine rollen, is het een film met potentieel. Op het acteerwerk is dan ook niet veel aan te merken, maar het verhaal zelf komt niet helemaal goed uit de verf. Zoals je bij zo’n verhaal kan verwachten bevat het het nodige drama, maar het is moeilijk om als kijker je echt verbonden te voelen met iemand die in het verleden mensen als vuil behandelt heeft, dat kan het schoonmaken van oesters als een soort “redemption” voor mij niet goed maken. De film weet helaas niet te verbazen en bevat nogal wat clichés, waaronder een onnodig liefdesverhaal dat alles behalve overtuigend was. Burnt zou ik niet meteen een slechte film noemen, maar als ik moet kiezen tussen Chef en Burnt dan ga ik liever niet voor iets wat een klein beetje aangebrand is.