Als je me een beetje kent, dan weet je dat ik een groot fan ben van regisseur Werner Herzog. De keuze om zijn interpretatie van de originele film uit 1922 te zien was er dan ook eentje waar ik niet lang over na hoefde te denken. Helemaal niet omdat hij hier weer samenwerkt met zijn “muze” Klaus Kinski, die in de huid van graaf Orlok kruipt.
De film volgt het origineel zeer nauw. Het verhaal over een makelaar die naar het kasteel van graaf Orlok moet en onderweg hoort over de enge zaken die zich daar afspelen, daar van alles meemaakt en uiteindelijk terug moet reizen om z’n vrouw te redden is in typische Herzog stijl tot leven gebracht. Herzog opent de film met angstaanjagende gemummificeerde lijken die in Zuid Amerika gevonden zijn en zet daarmee meteen de toon. Het dorp waar de makelaar vandaan komt, Wisborg, wordt hier een gezicht gegeven door het Nederlandse Delft en Schiedam. Zelfs Rijk de Gooyer speelt een kleine bijrol in de film en dat Nederlandse tintje aan de film is leuk. Het gaf me overigens ook inspiratie voor een nieuw item dat volgend jaar af en toe zal gaan verschijnen (waarvan ik op Twitter al een voorproefje gaf).
Deze film maakte deel uit van The Werner Collection boxset die ik heb en tot m’n verbazing bleken er twee versies te zijn, op aparte DVD’s. Na het te hebben nagezocht kwam ik er achter dat, om de film te maken, Herzog een Duitse en een internationale (Engelse) versie te maken. Ik heb niet de tijd genomen om ze beide te kijken, maar van de twee is volgens diverse fora de Duitse versie beter (die ik dan ook gezien heb). Na het zien van de film uit 1922 was ik goed in staat om de twee te vergelijken en Herzog volgt de originele film zeer nauw. Zo nu en dan voegt hij een aantal mooie shots van landschappen toe, maar met de andere vers in m’n geheugen was de link makkelijk te leggen. Kinski is misschien niet zo eng, maar is desondanks toch fantastisch en dreigend als de vampier. De beelden van witte ratten die zich langzaam door de stad verspreiden en stoet van doodskisten door de straten van Delft blijven je bij. Een favoriet tussen de twee is moeilijk te kiezen omdat ze beide hun sterke en zwakke punten hebben. Allebei films die je toch minstens één keer moet hebben gezien.
