Het is weer de laatste dag van het jaar, wat natuurlijk een mooi moment om terug te kijken naar 2016 en dan natuurlijk specifiek op het gebied van film. Wat waren m’n statistieken, heb ik m’n doelen gehaald, wat waren de slechtste films die ik zag en natuurlijk m’n persoonlijk top 10.

Doelen

Zoals elk jaar stel ik mezelf een aantal doelen die ik dat jaar met m’n blog wil bereiken. Voor 2016 waren dit de volgende:

1. Minstens 300 films te kijken

Zoals de statistieken verderop al aangeven heb ik dit doel met gemak gehaald met 351 titels (waarvan de meeste in het plaatje hierboven staan, klikken voor een grote versie) en omdat ik dit doel elke keer haal denk ik dat ik het voor het komende jaar maar ga afschaffen.

2. Alle 2016 Blindspot films kijken

Aan het begin van het jaar koos ik 12 titels uit. 12 films die ik voor het einde van het jaar moest kijken, titels die ik naar mijn gevoel eigenlijk al wel gezien had moeten hebben. Dit bleek uiteindelijk nog een uitdaging, omdat ik niet elke maand netjes één film uit de lijst wist te kijken. Hierdoor had ik er tegen het einde van het jaar nog te veel staan. Gelukkig is het me nog gelukt om alle 12 films te zien en daar zaten een aantal pareltjes tussen die ik verderop nog zal noemen. Ook inspireerde Werner Herzog’s versie van Nosferatu me om volgend jaar een nieuwe serie te beginnen die over filmlocaties gaat.

3. Een aantal “verdwenen bioscopen van Rotterdam” artikelen schrijven, in ieder geval over de bioscopen Rex, Calypso en Kriterion

Het is me ook gelukt om dit doel te halen, ik schreef over Rex, Calypso, Kriterion en Scala/Cinerama (de laatste twee ook met een kijkje binnen), maar er zijn ondanks het aantal bioscopen waar nu een artikel over is toch nog een paar die nog missen die ik uiteindelijk ook nog wil gaan doen.

4. Tenminste drie interviews doen.

Het enige doel dat ik niet heb behaald is om interviews te doen. Uiteindelijk sprak ik alleen met regisseuse Emily Ting over haar film It’s Already Tomorrow in Hong Kong, maar dat vond ik wel heel leuk om te doen, vooral omdat ze makkelijk benaderbaar was en alle vragen die ik had wilde beantwoorden.

5. Het organiseren van een “filmblogger get together”

Dit was voor mij toch wel m’n favoriete moment van het jaar. Na maanden van plannen en voorbereiden vond de get together uiteindelijk op 25 juni in Utrecht plaats. Ik had een bioscoop afgehuurd, mocht It’s Already Tomorrow in Hong Kong dankzij medewerking van Emily Ting vertonen (de eerste keer in Europa, aangezien de film helaas geen distributie hier heeft), lanceerde Filmblogs.nl en had na een heel moeilijke filmquiz leuke interactie met andere filmbloggers. De reacties erna heb ik erg van genoten en alhoewel ik had gehoopt om afgelopen maand er nog eentje te doen is dat er niet van gekomen. Maar niet getreurd, want komend jaar zal er zeker weer eentje worden georganiseerd. De eerste mail staat al in draft en aangezien het aantal bloggers dat inmiddels bij filmblogs.nl is aangesloten al verdubbeld is, verwacht ik dat het nog drukker en gezelliger gaat worden bij de tweede editie.

De Filmkijker tienen

Het aantal films dat ik jaarlijks een tien geef is over het algemeen niet groot. Dit jaar waren het er echter bijzonder weinig, slechts twee. Het waren echter beide wel films uit m’n blindspot serie:

The Broken Circle Breakdown

Deze film wist me dit jaar het meest te raken. Een hartverscheurend verhaal dat prachtig in beeld is gebracht en je bijblijft. [Mijn recensie]

Jeux d’Enfants

Nog een film die indruk maakte en die je als kijker constant weet te verbazen. Hoe een simpel spel tussen kinderen uiteindelijk twee levens kan domineren. [Mijn recensie]

De statistieken

Dit jaar was ik van plan om ook deze keer weer minstens 300 films te kijken. Dat is meer dan geluk met uiteindelijk aantal van 351, waarvan 7,9% films zijn die ik herzien heb. Als je dat aantal films (en series) omzet in tijd dan heb ik het afgelopen jaar 40986 minuten gekeken, wat neerkomt op bijna 683,1 uur of ongeveer 28,5 dagen non-stop films kijken.

Het aantal bezoekers dat m’n blog bezoekt liet ook afgelopen jaar een stijgende lijn zien en is uiteindelijk bijna 50% meer in vergelijking met 2015. Genoeg motivatie dus om te blijven bloggen en dat door te zetten. De nieuwe samenwerking met Top10Films.co.uk is een succes en zorgt er voor dat er elke week ook een leuke top 10 verschijnt.

Slechtste films

Niet alle films die je elk jaar ziet hebben altijd het nivo waar je op hoopt. Sommige zijn bedroevend slecht en laten je daardoor zien dat het niet altijd makkelijk is om een goede film te maken, waardoor juist de films met een hoge kwaliteit nog meer waardeert. Dit waren de 10 films waar ik dit jaar de meeste moeite mee had om me er door heen te worstelen:

Yoga Hosers

Alhoewel ik met veel plezier naar de oudere films van Kevin Smith kijk en wekelijks naar één van z’n vele podcasts luister, was Yoga Hosers geen film die ik aan zou raden (zelfs niet als je een fan bent van Smith). Teleurstellend en nergens overtuigend.

Woezel & Pip op zoek naar de sloddervos

Het is duidelijk dat ik niet tot de doelgroep van deze film behoor, maar wat kostte het me moeite om te blijven kijken naar deze film. De positieve recensies verbaasden me.

Time Rush

Een film die m’n interesse wekte vanwege het gebruik van een tijdslus waardoor de hoofdpersoon steeds hetzelfde moment meemaakt. En alhoewel dat initieel leek te werken, duurde het niet lang voordat het slechte acteerwerk en het constant herhalen van dezelfde scène op m’n zenuwen begon te werken.

Russian Ark

Eén van de films van m’n blindspot lijst, die ik gekozen had omdat het in één lange take was opgenomen. Alhoewel knap wist de structuur en het ontbreken van een verhaal me niet te pakken en zat ik verveeld naar de TV te staren. Na een tweede film van dezelfde regisseur te hebben gezien realiseerde ik me dat ik niets anders van hem hoef te zien. [Mijn recensie]

Paradox

Net zoals Time Rush ook een film die met tijd speelt. Het is een genre waar ik een zwak voor heb, maar dat werd hier had afgestraft. [Mijn recensie]

Get a Job

Op papier zag dit er uit als een leuke film. Miles Teller, Anna Kendrick en Bryan Cranston in een film is genoeg reden om er tijd aan te besteden toch? Helaas. De film werd gemaakt voordat Teller en Kendrick bekend waren, bleef jaren op de plank liggen en werd in de hoop er nog iets aan te verdienen dankzij de namen uitgebracht. Het was een verschrikking die beter het daglicht niet had kunnen zien.

Dirty Grandpa

Dat De Niro niet meer de iconische rollen zoals vroeger speelt weten de meeste al lang, maar dat hij tot dit nivo moet zakken? Dat doet m’n filmhart toch wel erg pijn. [Mijn recensie]

Point Break

Een remake die niet gemaakt had hoeven worden. Dit is hoe een paar Youtube “extreme sports” filmpjes er uit zien als ze met een zeer zwak verhaal aan elkaar geplakt worden.

How to Sell a Banksy

Banksy is een bekende naam, maar als iemand met z’n DV camera een documentaire maakt en dat ook nog eens aan Netflix weet te verkopen dan vraag ik me af welke standaarden er zijn om je film op een streamingdienst te krijgen. [Mijn recensie]

Batman v Superman: Dawn of Justice

Een film waar veel hoge verwachtingen bij hadden. Helaas wist de film hier niet aan te voldoen en stelde heel erg teleur. [Mijn recensie]

Top 10

Bij het eindejaarsoverzicht kan een top 10 natuurlijk niet ontbreken. Gedurende het jaar schreef ik m’n favorieten op en uiteindelijk had ik meer dan tien titels staan waaruit ik een selectie moest maken. Wat mij betreft is het daarmee weer een geslaagd filmjaar, maar wat waren mijn favoriete films van 2016?

Dit jaar bracht weer een aantal leuke superheldenfilms, maar voor mij was Deadpool m’n favoriet. Een film die alles net een beetje anders deed en ik met veel plezier opnieuw bekeek. [Mijn recensie]

Een film die alleen te zien was tijdens de Film blog get together. Een heerlijke “walk and talk” film zoals de Before trilogie met een einde zoals ik ze graag zie. [Mijn recensie}

Regisseur Taika Waititi leverde met Hunt for the Wilderpeople weer een heerlijke komedie af over een jongen die met een oude norse man de wildernis in gaat om uit handen te blijven van de kinderbescherming. [Mijn recensie]

Alhoewel Vaiana en Zootropolis heerlijke films waren, was het deze animatiefilm van regisseur Michael Dudok de Wit die de meeste indruk maakte. Een film zonder dialogen, maar die desondanks diepe emotionele gevoelens weet over te brengen.[Mijn recensie]

Een heerlijke science fiction film van Jeff Nichols die mysterieus is en het gevoel van een E.T. of Close Encounters weet te evenaren. [Mijn recensie]

Deze film leverde Brie Larson een Oscar op, maar ook de jonge Jacob Tremblay is indrukwekkend in dit hartverscheurende verhaal over een jonge vrouw die in een situatie terecht is gekomen waar ze niet aan lijkt te kunnen ontsnappen. [Mijn recensie]

Vanaf de eerste scène is het al meteen duidelijk dat dit geen gewone film is. Heb je eerder een suïcidale man gezien die een lijk als jet ski gebruikt en door middel van scheten over de oceaan vaart? En naarmate de film vordert blijkt het lijk nog tot veel meer in staat te zijn. Een film die misschien wel de lelijkste en vieste dingen neemt die er zijn en er een prachtige film van maakt die me wist te raken.

Alhoewel iedereen vorig jaar lovend was over Birdman van regisseur Iñárritu, wist die film me weinig te doen. Met The Revenant wist hij me echter te overdonderen, niet alleen met lange shots waarvan je je afvraagt hoe hij die voor elkaar wist te krijgen, maar ook een overtuigende aanval van een beer. DiCaprio schittert in deze rauwe film over overleven. [Mijn recensie]

Spannend, mysterieus en met een angstaanjagende John Goodman is 10 Cloverfield Lane een thriller zoals ze niet genoeg gemaakt worden. [Mijn recensie]

Denis Villeneuve lijkt geen slechte film te kunnen maken en dat bewijst hij met misschien wel één van de beste science fiction films in jaren. [Mijn recensie]

Hoe zag jouw filmjaar er uit en wat waren jouw favoriete films?