We kijken allemaal films en hopen dat ze ons weten te verbazen. Zoals bij veel dingen hopen we dat we de perfecte ervaring hebben met een film, maar dat komt maar weinig voor. Het zette me aan het denken, want wat maakt een film perfect? Ik denk dat er bepaalde criteria zullen zijn waar een grote groep mensen het over eens zullen zijn, zoals mooie cinematografie, mooi camerawerk en goed acteerwerk. Maar er zijn ook een heleboel factoren die persoonlijk zijn. Zo zal de één een langzame, filosofische, prachtig uitziende film de hemel in prijzen terwijl een ander het maar een saaie bedoeling vind. Voor mij moet het een film zijn die me weet te verbazen, te verrassen. Dat kan doordat ik een emotionele band voel met de karakters, maar ook een verhaal dat ik nooit eerder heb gezien.
Wat maakt voor jou een film perfect?
In eerste instantie moet ik, als ik de bioscoopzaal uitloop, helemaal ondersteboven zijn. In die zin dat ik een supergoed gevoel bij de film moet hebben. Dat is soms lastig te omschrijven, maar naarmate de film dan ‘indaalt’, kan ik dat vaak wel omschrijven. Ik houd wel van een goede dramafim die onvoorspelbaar is en een open einde heeft. Dat je na moet denken over wat eventueel nog komen zou. Maar eigenlijk houd ik er ook van als er een maatschappelijk probleem wordt aangekaart. In mijn geval vaak onrecht.
Uiteraard moet er nog goed geacteerd worden, vind ik de muziek ook belangrijk en kan het landschap een rol spelen. Allemaal aspecten om een 10 te kunnen geven. Dat is vorig jaar niet gebeurd, dus dat komt niet zo vaak voor. Ik duim dat het dit jaar wel gaat gebeuren!
Manchester by the Sea dus…
Duidelijke beschrijving 🙂
Het is een gevoel wat je erbij moet hebben. De film kan op technisch vlak enorm goed zijn, het acteerwerk kan het geheel naar een hoger plan tillen maar uiteindelijk is het een kwestie van persoonlijke smaak. En of de film in goede aarde valt is afhankelijk van zoveel verschillende factoren dat het maar moeilijk te verwoorden is. Ik kan bijvoorbeeld helemaal lyrisch worden over de nieuwste Ken Loach maar als ik een off day heb dan valt een dergelijk (loodzwaar) drama niet goed. Het is maar om te onderstrepen dat een film zelfs door 1 kijker op verschillende dagen anders kan worden ervaren. Moeilijke vraag!
Persoonlijke smaak is inderdaad bepalend. Daarom vond ik bv. Boyhood en La La Land niet zo goed als iedereen dat leek te doen. Er zijn aspecten bij die films die ik kon waarderen, maar als ze de emotionele snaar niet raken dan kan je daar verder niets aan doen.
Het verhaal blijft voor mij het belangrijkste. Ik moet er helemaal in kunnen meegaan en vooral ‘geloven’ wat er gebeurt op het scherm. De film mag technisch iets minder zijn en zelfs minder goed gespeeld. Als het verhaal goed zit, dan kan ik enorm genieten van een film. Als alles in elkaar valt, als zowel verhaal, techniek, acteerprestaties en regie top zijn, dan is het voor mij een meesterwerk, cfr. ‘The Revenant’.
Ja, het verhaal is bij mij ook vaak het belangrijkste….daar start het, maar de rest moet ook wel goed zijn.
Moeilijke vraag! Het is ook voor mij vaak toch een combinatie van dingen. Ik wil meegesleept worden door een verhaal, ik vind het fijn als het er mooi uit ziet en als de muziek klopt, maar vooral moet ik sympathie kunnen opbrengen voor de personages. Als ik niemand aardig vind, is een film voor mij meestal niet geslaagd. Verder is een bevredigend einde een must. Te vaak heb ik al films gezien die ik echt geweldig vond en die dan ineens abrupt afliepen en mij met een vreselijk gevoel van “maar… hoe kan dit het einde zijn?” achterlieten. En, maar dit is natuurlijk een erg oppervlakkig criterium, ik mag graag mijn favoriete acteurs en/of actrices in films zien rondlopen, dan ben ik ook al erg gauw tevreden (“geen idee waar het over ging, maar anderhalf uur naar die-en-die kijken is altijd leuk”).
Zelf ben ik wel fan van open eindes, maar niet iedereen waardeert dat.
Als alles in elkaar past. Muziek, acteurs, decor, cgi of andere special effects, locaties… Kijk naar de Lord of the Rings-trilogie.
Voor mij niet perfect, maar zeker wel erg goed….persoonlijke smaak speelt dus ook een rol 🙂
Eén van mijn favoriete quotes: een goede film is een reflectie van het leven zelf. Volgens mij heb ik ’em zelf bedacht, want ik zou niet weten waar ik ’em vandaan heb.
Ik vind ‘perfect’ een te groot woord, ik denk dat geen enkele film echt perfect is. Er zijn een aantal films die ik fantastisch vind (zo goed dat ik ze eens met 5* heb beoordeeld), maar ook dan zijn er vaak nog details die beter hadden gekund.
Er zijn wel films die bijvoorbeeld (in mijn ogen) uitblinken in volmaakt camerawerk. Maar dan is er vaak wel een minpuntje te vinden in een ander element (scenario, ik noem maar iets).
Mooie quote! Natuurlijk is geen enkele film perfect, maar dat hoef ook niet…denk dat perfectie een persoonlijke invulling is.
Oeh lastig.. het moet een bepaald gevoel bij me oproepen, maar ik kan moeilijk omschrijven wat voor gevoel dat precies is.
Ik begrijp het helemaal Gwen 🙂
Als ik geen moment op mijn klokje heb gekeken en de volledige speelduur vermaakt ben. Ik heb natuurlijk mijn favoriete genres, maar ik kan ook een goede romantische komedie of een drama waarderen.
🙂
Een film is voor mij perfect als ik er zo van onder de indruk ben dat ik na het zien ervan alleen nog maar voor me uit kan staren 🙂
Dat gevoel ken ik inderdaad…ik had dat bij Inside Out…bleef gewoon nog even in m’n bioscoopstoel zitten voordat ik de zaal verliet.
Bij de perfecte film vergeet je de tijd.
Een film is perfect wanneer er sprake is van de ideale eenheid van acteren, verhaal, vertelritme, dialogen, locaties, art direction, cameravoering, montage, muziek en sounddesign.
De perfecte film bestaat uit een aaneenschakeling van onvergetelijke scènes. De perfecte film heeft geen stoplappen.
Bij de perfecte film valt bij elke kijkbeurt weer iets nieuws te ontdekken.
De perfecte film kun je met geen enkele andere film vergelijken, behalve met latere films die erdoor zijn geïnspireerd.
Een film is perfect als je niet meteen kunt benoemen wat het is dat je heeft geraakt.
Persoonlijke smaak speelt daarbij natuurlijk altijd een rol.
Prachtig verwoord!