Een andere mening over een bepaald onderwerp hebben kan soms moeilijk zijn. Als bijvoorbeeld alle filmrecensies positief zijn, durf je dan nog een andere mening te hebben en zo ja, heb je dan zin in de reacties daarop? Nu zijn filmrecensies natuurlijk niet wereldveranderend, maar zo werkt het ook in professionele omgevingen. Er zijn genoeg historische verhalen te vinden, bijvoorbeeld op het gebied van ziekenzorg, waarbij grote doorbraken door niemand serieus werden genomen, simpelweg omdat ze afweken van de algemene opinie. Zo stelde Ignaz Semmelweis voor, naar aanleiding van meer gevallen waarin vrouwen overleden in één van twee klinieken, dat artsen hun handen wassen. Nu lijkt dat misschien vanzelfsprekend, maar het heeft hem veel moeite gekost om anderen te overtuigen. Iedereen zat zo vast in een bepaalde manier van denken dat ze niet langer openstonden voor een ander denkbeeld.
Documentairemaker Marijn Poels besluit om een sabbatical te nemen. Bij z’n schoonouders, die in een gebied met veel landbouw wonen, realiseert hij zich dat die bedrijfstak sterk veranderd is. Niet alleen door globalisering, maar ook het klimaatbeleid. Door veel regels en sterke subsidies op bepaalde producten moeten bedrijven zich aanpassen om te kunnen overleven. Gaat daarmee echter niet heel veel verloren en is het klimaat echt zo’n groot probleem? In The Uncertainty Has Settled gaat hij op zoek naar antwoorden.
Het gevaar van dit soort documentaires is natuurlijk dat ze gebracht worden met een “ik heb de waarheid gevonden”-boodschap, maar Poels neemt de tijd om meer te weten te komen over dit onderwerp. Hij begint door lokale boeren te interviewen, maar spreidt al snel z’n vleugels uit en reist onder andere naar New York en Londen om experts op het gebied van klimaatverandering te bezoeken. Want ook al is de wetenschappelijke gemeenschap het voornamelijk eens dat we als mensen verantwoordelijk zijn voor de stijging van de temperatuur, spreekt hij ook met anderen die ervan overtuigd zijn dat daar niets van waar is. En naarmate Poels meer mensen spreekt ontstaat bij hem een twijfel. De argumenten die hij hoort klinken regelmatig overtuigend waardoor je als kijker het misschien ook niet zo zeker meer weet. Want als we als mensen niet verantwoordelijk zijn voor de opwarming van de aarde, verspillen we dan niet enorm veel geld dat beter aan andere zaken kan worden besteed?
Een docu die je eigen standpunten aan het wankelen brengen dus. Mijn interesse is gewekt!
Klimaatveranderingen zijn er diverse geweest in de geschiedenis van onze aardbol. En toen was er nog geen CO2 uitstoot zoals wij die kennen en dus kan die ook verder geen kwaad zeggen sommigen. Zuinig zijn op het milieu en alternatieven zoeken voor de nietsontziende uitbuiting van Moeder Aarde echter ook niet lijkt mij.
Ja, het slaagt er in om je toch over andere standpunten na te laten denken.