Interview met Paul Verhoeven nu ook gepubliceerd in boekvorm

Twee jaar geleden werd ik benaderd door de University Press of Mississippi. Ze waren bezig met een boek waarin diverse interviews met Paul Verhoeven zouden verschijnen. De vraag was of ze ook toestemming konden krijgen om het interview dat ik in 2013 met hem had mochten publiceren. En natuurlijk werd ik daar meteen enthousiast over, want het is toch mooi dat een stukje werk van je in zo’n verzamelbundel terecht zal komen. het duurde lang, maar inmiddels is het boek te koop en heb ik nu op de boekenplank een exemplaar staan. Maar hoe kwam dat interview tot stand?

Het was 2013 en Verhoeven had de laatste hand gelegd aan zijn nieuwste film Steekspel. Het was een bijzondere film omdat de gehele film het resultaat was van een project dat hij samen deed met Ziggo, waarbij alles werd gecrowdsourced. Ik kreeg een uitnodiging om de persvoorstelling bij te wonen en in de uitnodiging stond vermeld dat je je ook op kon geven voor een interview. Aangezien me dat fantastisch leek schreef ik me voor in, met eigenlijk de verwachting dat ik als blogger zeer waarschijnlijk niet aan de beurt zou komen. Het was dan ook leuk om te zien toen ik enkele dagen later de bevestiging kreeg dat ik een interview mocht doen, 5 minuten. Dat was niet erg veel tijd, maar ik zou er het beste van maken. Aangezien de film gecrowsourced was, had ik het idee dat ook gedeeltelijk met de vragen te doen en aangezien deze site nog niet zo heel goed bezocht werd en m’n engelstalige site wel, kwamen daar de vragen vandaan.

De dag van de voorstelling brak aan en ik kreeg op de dag zelf te horen dat het één en ander was uitgelopen. Zou het een probleem zijn als ik het interview samen met een andere blogger zou doen? Ik stond er niet om te springen, maar omdat je je kans toch moet grijpen besloot ik toe te stemmen en ging ik de vragen met de ander afstemmen. Lichtpuntje was wel dat we iets meer tijd zouden krijgen, tien minuten. Na een tijdje wachten werden we de bioscoopzaal ingeleid, waar Verhoeven aan een tafeltje, met wat drinken en croissantjes, zat te wachten. Het interview was plezierig, want het is een warme, enthousiaste man die vol passie over z’n werk vertelt. Dat leverde echter wel een probleem op, want op één vraag kon hij makkelijk enkele minuten antwoord geven en ik wist dat ik meer vragen dan tijd had. Maar onderbreek je zo’n bekende regisseur wel? Ik besloot dat regelmatig op subtiele manier te doen (natuurlijk de ander ook ruimte gevend voor zijn vragen) en wist uiteindelijk antwoorden op het grootste gedeelte van de vragen te krijgen. Dat ons gesprek daardoor nog vijf minuten uitliep vond hij helemaal niet erg en dat waardeerde ik enorm. Hij nam de tijd en stemde zelfs nog toe om even op de foto te gaan. Een fantastische ervaring waarvan het resultaat nu dus ook in boekvorm beschikbaar is en hier te bestellen is.