John Wick 2 (2017) – Recensie

De originele John Wick was een vermakelijk verrassende, met actie gevulde wraakfilm die de kijker introduceerde in de wereld van huurmoordenaars en één van de meest professionele en beruchte, gespeeld door Keanu Reeves. Het was een onverwachte hit en een vervolg kon niet uitblijven. Slaagt regisseur Chad Stahelski er weer in om een actietopper neer te zetten?

Nadat John in de eerste film z’n wraak heeft kunnen nemen, moet hij nog zijn auto gaan halen en dat is waar dit tweede deel mee begint. Meteen is duidelijk dat deze film verder gaat waar deel één ook bekend om was, keiharde actie en heerlijke gevechten. In zowel man tot man gevechten als die in auto’s laat Keanu Reeves zien dat zijn karakter nog steeds een bad ass is die maar moeilijk te verslaan is. Met een aantal grappige knipogen naar de eerste film begint de film sterk. Als hij eenmaal weer thuis is en het verleden wil laten rusten wordt hij door een bekende bezocht bij wie hij nog een schuld heeft staan. Door het systeem van huurmoordenaars waar hij deel van uitmaakt kan hij deze opdracht niet wijzigen, ook al weet hij dat dit waarschijnlijk tot meer problemen zal leiden. Hij moet namelijk de zus van deze opdrachtgever vermoorden die in de hoogste raad zit en veel macht kan uitoefenen. John Wick moet naar Italië afreizen om haar te lokaliseren en zijn schuld in te lossen.

 Als je fan was van het origineel dan is dit een absolute must-see. Het laat meer zien van de wereld waar John Wick deel uit van maakt, heeft een aantal momenten die je waarschijnlijk nog niet eerder in een film gezien hebt (bijvoorbeeld een informele shootout met geluidsdempers) en zit weer boordevol keiharde, tot in de puntjes strak gechoreografeerde, headshot gevulde actie. En dat alles ook nog met een flinke dosis humor en zelfspot. Een film die daarin de juiste balans vindt. Een film die groter is en misschien zelfs nog een beetje beter. Meer hoef je eigenlijk niet te weten.